Genellikle hiç bir mesleði olmayan insanlardan duyarsýnýz bunlarý... Mesleðin ne diye sorarsýnýz insana ''Mesleðim yok ama ne iþ olsa yaparým aðabey.'' diyerek iþin içinden sýyrýlmaya çalýþýr... Bu tiplere ben çok gülerim...

Bazý zamanda face de denk geliyor bazý tipler ki bir çoðu bunlarýn ilkokul mezunu ya da hiç bir okul mezunu deðil, hemen yazýyorlar ''Hayat Okulunda okudu veya hala okuyor.'' ba ba ba ba ba.... Okumaya ne kadar meraklýymýþ meðerse bu arkadaþlar... Ben de denk geldi mi soruyorum Hayat Okulunda dersler zor mu? Veli Toplantýsý filan oluyor mu? Karnelerinizi kimler veriyor? Ekmek karnesi ya da kömür karnesi yerine geçiyor mu aldýðýnýz karneler? Böyleyken böyle...

Gel çalýþ asgari ücret verelim sana diyorsun, parayý beðenmiyor arkadaþ. Meslek diyorsun... Her þeyden anlarým ben aðabey diyor. Bakým, tamir, onarým iþleri... Temizlik, çay demleme, yemek yapma, getir, götür, bir daha getir, anlarsýnýz ya... Dostum, bunlar o kadar zor þeylerde deðil... Muhaseben var mý? Bilgisayar programlarýndan anlar mýsýn? Týnnnn týnnn týnnnn! Yabancý dilin var mý? Yes ile no bir de vatiz diz den baþka bir þey bilmiyorsun.

Hani diyorlar ya Meslek Lisesi memleket meselesi, gerçekten de öyle... Eðer ki çocuðunuzun kafasý zor denilen matematik, fizik, kimya, yabancý dil gibi derslere basmýyorsa, gönderin meslek lisesine, korkmayýn belki de orada ve oradan mezun olduktan sonra harikalar yaratacak mesleðinde...

Gidin bakýn sanayi sitelerine, girin bir kaç dükkandan içeri, araba tamircilerini gezin, mobilya atölyelerini gezin, ustalarýn bir çoklarý ellerinin emeði ile mesleklerini de hakkýyla yaparak ailelerini gül gibi geçindirirler...

Hangi iþi yapýyorsanýz en iyisi olmaya çalýþýn. Ýþte o zaman gerçekten kazandýðýnýz paralarýn, sahip olduðunuz maddi ve manevi varlýklarýn helalinden olduðunu, alnýnýzýn boþuna terlemediðini anlayacaksýnýz... Unutmayýn ki geçmiþte yaþayan peygamberlerin bile, padiþahlarýn bile bir meslekleri vardýr. Mesleði olmayan bir insanýn ne topluma, ne de diðer insanlara faydasý olamaz...