Demem o ki sevgili;
Ne zaman seni içsem kitlenir dudaklarým
Ne zaman seni içsem uðuldar kulaklarým
Dökülünce dilimden lekelenir aklarým
Sihirli lezzetini düþlerimde saklarým.
Gölgende umutlarýn serin rüzgârý eser
Beyaza düþen damlan vazgeçilmez bir eser.
 
Demem o ki sevgili;
Seherde yanaðýmdan kalkýp öper ýstýrap
Kalbimde kaynar coþar kýzýl renkli bir þarap
Yarýnsýz zamanlarým olmasýn diye harap
Benim ile raks eder gönül telimde mýzrap.
Ne zaman seni öpsem öfkem mavi kuþ olur
Ne zaman seni öpsem sevincime tuþ olur.
 
Demem o ki sevgili;
Ne zaman seni içsem taþar içimden keder
Ne zaman seni içsem derim bu kadar yeter
Ak döþenir renginle resminle dolar her yer
Ýster al beni benden istersen yerlere ser.
Avare ilhamlarým bilmem nereye konar
Sen girmezsen ruhuma içimde kaným donar.
 
Demem o ki sevgili;
Sen olmazsan yanýmda tüy yastýðým taþ olur
Yediðim uyaklarým zehirli bir aþ olur
Ýstersem yüceltirim ayak bile baþ olur
Yutamazsam bir sabah yanaklarým yaþ olur.
Ne zaman seni öpsem dilim o an lal benim
Ne zaman seni öpsem yazdýðým helal benim.
 
Demem o ki sevgili; uzatmaya gerek yok
Sevdan çekip gitmezse kalemimde sözüm çok.
 
Afetçe þiir