Bak Dogmaz Dediğin Güneş Yeniden Doğdu!
Bak doğmaz dediğin güneş yeniden doğdu
Bütün ihtişamı ile tüm karanlıklara inat
Hemde her zamankinden daha parlak
Daha çok göz alıcı alabildiğince daha ışık
Doğusundan batısına yurdumun her köşesine
Çorak bozkırlarından yeşil ovalarına süzülerek
Sihirli büyülü bir el gibi, can verip umut oldu
Bak! Doğmaz! dediğin Güneş yeniden doğdu
Yer gök ihtişamı karşısında diz çöktü
Bardaktan boşanırcasına yağan yağmura
Kapkaranlık gökyüzünü kaplayan bulutlara
Ordan oraya savrulan kuru yapraklara inat
Bak! Doğmaz! dediğin Güneş yeniden doğdu
Hiç bitmez dediğin karanlık günler
Elbet bir gün bitecek, son bulacak
Sen yeter ki yüreğinin, vicdanının sesini dinle
Kaybetme inancını umudunu, çekme elini
Güzel yurdumun güzel insanlarının üzerinden
Ben inanıyorum! Sende inan!
Elbet bir gün insanlıkda Güneş gibi
Yüreklere, hayatlara gülümseyerek
Merhaba! Gitmedim! Burdayım! diye
Gitmemek üzere yeniden doğacak!
Kaybedilen yollar, çıkmaza giren hayatlara
Yüz çevirme, umutla dört elle sar sarmala
Tüm karanlıklara inat gülümse hayata
Boyun bükmek, vazgeçmek yakışmaz bize
Başını kaldır! Dik dur! Kaybetme umudunu
En can alıcı bakışlarınla salıver gülüşünü
Hayatın dönüm noktası olan orta yerine
Bak Doğmaz dediğin Güneş yeniden doğdu!
