Bu sıralar bir satır kelam çıkmaz dilimden
Kınamayın a dostlar! sanki nutkum tutuldu
Basiretim bağlandı kalem düştü elimden
Aklımdaki mısralar bir köşeye atıldı.
Hep yazdıklarım öksüz ve de yetim kaldılar
Birileri elimden sanki çekip aldılar.
Darmadağınık akıl, fikir dersen bir cüce!
Her satır sanki bana sorulardan bilmece
Kıtaların arkası olmuş zifiri gece
Kalem çamura battı birden dibe çakıldı.
Kelimeler ağlıyor yaşını kim silecek?
Oysa ki ben masumum herkes benden bilecek.
Hayatın onca yükü omuzlara çökerken
Nokta, virgül köşeden gözyaşını dökerken
Yarım kalmış bir şiir cılız boynun bükerken
Anlamadım bu akıl nerelere takıldı?
Haydi gülün ne olur bakmayın öyle mahzun
Yarım kalmış şiirim! yüzün ne kadar solgun.
Geçen yıllarım gibi kopuk kopuk cümleler
Döğüyor her şiiri görünmeyen gülleler
Oysa açardı orda bir zamanlar laleler
Hepsi el ele tutup karanlığa katıldı.
Gelin haydi ne olur ben sizleri beklerim
Siz olmadan mahvolur verdiğim emeklerim.
Nuri Baş
(
Kınamayın A Dostlar başlıklı yazı
Nuri Baş tarafından
31.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
