Online Üye
Online Ziyaretçi
Uçurum kenarına gelmiş kişiye bakıp, sen kendi tercihini yapmışsın madem atla öyleyse ve öl diyebilir miyiz? Bu tercihinde ki özgürlük müdür? O kişiye her öğüdü verip, ölümden vaz geçirmek ve yaşama bağlamak bir insanlık görüntüsüdür/gereğidir.
Kimileri diyor ki, yaşamını alt üst eden ve öbür dünyasını mahveden ve isyan ile yaşayan kişilere neden Kur’anı anlatıyorsun, neden öğüt veriyorsun? Elbette hidayet Allah’ın tercihidir, biz hiç kimseye hidayet veremeyiz. Ancak, tıpkı o uçurumun kenarına gelmiş birisini bu isteğinden vaz geçirmek için yapılan çaba gibidir bu, İslamı yaşamaya davet etmek ve en doğruyu yaşamaya razı etmek gaye olmalıdır… İnsan her kötü yola baş vurup da ölürse ne kaybedeceğini bilmelidir. Eğer vaz geçerse, yaşadığı hayatın değeri anlam kazanır ve saflığı onu mutlu edebilir.
Bir kişiyi yaşamın içine döndürmek için onu hapishanede eğitmez miyiz? Ceza vermek gibi algılansa da, yaptığı eylemin zararından uzaklaşması ve düşünmesi için ona zaman tanımaktır bu. Ceza değil o kişiye merhamettir. Hapis görmeden ve cezalandırmadan vereceği zararlarda toplumu korumakta gereklidir. Bu cezaya çaptırılan o kişiye tercihinden dolayı saygısızlık mı ediyoruz ki?
Toplum bir duyarsızlık içinde… Bir bananecilik ve boş vermişlik almış başını gidiyor. Kimse doğrunun yaşanması için bir çaba göstermediği içinde ahlaki çöküntü had safhaya ulaşmıştır maalesef. Bu durumun kişilere faydası yok, bir malın sahibinin kafasına göre aşırı bir kazançla malını satması gibi… Geceyi gündüz gibi yaşarken, günahın her türlüsünü denemek ve yaşamak özgürlük müdür? Bu iyi bir yaşama tercihi midir? Her türlü ahlaksızlığı önlemedikçe, ne ekonomi düzelir, ne adam kayırmaca biter, ne enflasyon hızını kaybeder. Bu politik değil, insanlık problemidir.
Bizim dışımızda ki gelişmeleri süper güce sahip birini arayıp onunla düzeltemeyiz. Biz değişmeliyiz ve etrafımızı da düzeltmeliyiz. Hem uçurumun kenarına gelmeyen bir yaşamı sağlamalıyız hem de uçurum kenarında ki insanın ölme tercihinden vaz geçirmeliyiz. Artık kendi içimize dönüp insanlığımızı keşfetmeliyiz. Bunu acilen yapmak zorundayız.
Azgınlığı yaşama tercihi diye savunamayız, asla.
Saffet Kuramaz