Evladım!
Anlatayım köyün eski halini
Öğrenesin niçin göçtük evladım
Bir memleket bilmiyorduk dilini
Ne oldu da mekan seçtik evladım
Yediğimiz sade mısır unuydu
Un çuvalı çoğumuzun donuydu
Et yememiz bir tek bayram günüydü
Bütün sene yarı açtık evladım
Çarık giydik sırıdıkça dedemiz
Don düşerdi boş olunca midemiz
Gurbet elde heder oldu vademiz
Fakirlikten öyle kaçtık evladım
Bütün sene bitmez idi işimiz
Gene soğuk geçer idi kışımız
Fakirlikten kurtulmazdı başımız
Birbirine çok muhtaçtık evladım
Biz edebi engin gördük sarıldık
Bir bütündük kaç parçaya kırıldık
Fakir diye memleketten sürüldük
Avrupa'ya öyle uçtuk evladım
Şımararak sakın deme neyim ben
Marabasın, demeyesin beyim ben
Yabancıyım Almancıyım…..şeyim ben
Sahipsizdik sanki hiçtik evladım
Mikdadî der bu gurbette gam buldum
İmbiğimden sabır süzdüm dem buldum
Vefa değil birçoğundan kem buldum
Ömrümüze kefen biçtik evladım
Şair Mikdat Bal