Yine yağmur mevsimi, hani şu gelmiyor diye dertlendiğimiz gelince de saklandığımız mevsim var ya...

Eskiler Şita demiş ona. Bu mevsim nedense en sevdiğim, haz aldığım, duygularımın yoğunlaştığı mevsimdir. Kimi baharı sever, övgüler dizer şiirlerinde. Kimi hazana meyletmiştir duygularında... Bense tabiatın yüz çevirdiği bu mevsimde kendimi bulurum, yaşarım.

Hani var ya, havanın suratını astığı, gürlediği zamanlar... Bir babanın çocuğuna öfkesi gibi gelir de bana hem korkarım saklanacak delik ararım, hem de gizliden gizliye perdenin ucunu açar cama vuran damlaları seyrederim... O bana öyle bir haz verir ki anlatamam... Her düşen damlada geçmişin kirli sayfaları yıkanır çıkar ortaya. Dalarmışım çoğu zaman da çevremdeki insanlar, sevdiklerim bir anlam veremez bu anlamsız gidişlerime...

Yine öfkesini kusuyor sanki yağmurlar. Dışarda kararan bir hava ve gürültüsüz şimşek çakmaları, uyarı ikaz gibi... Az sonra ben saklandığım pencere kenarından seyrine dalmışım düşen damlaların. Alıp götürdü yine beni, o çok istediğim ama bir türlü kavuşamadığım keşkelerimin arasına... Bu nasıl ruh halidir ki mutluyum onca olmazın içinde boşvermişim... Yanıbaşımda yitik aşklarım ve çocukluğum. Mutluyum yine de...

Elim camda düşen damlaları yakalamak istercesine... Cam buz gibi, üşüdüğümü hissediyorum gülümseyen geçmişim ısıtıyor beni. Kimler yok ki orada: kaybettiklerim, sevdiklerim...

Bir gürültü koptu az sonra,homurdayan bir gürültü... Korkularım iyice dayanılmaz oldu saklandığım yerde... Gök gürültüsü sandığım meğer beni benden alıp giden geçmişimin yitik yanıymış...

Ağlayan biri var, hemen uzaklaşan o 62 model şevrolenin penceresinde ... Kim olduğunu seçemediğim. El sallıyor bir yandan göz yaşını silerken. Yağmur damlaları arasında kaybolup gidiyor...

Ben kalıyorum o yağmurun altında, sırılsıklam oluncaya kadar. Bir kez daha üşüyorum, sığınacak yer arayan kedi yavrusu gibi... Az sonra çıkan güneş hiçbir şey olmamış gibi gülüyor edepsizce karşımda...

Heyhat bu gidişim hüzünlü olmuş yine... Gözlerimden akanlar yağmur olmuş da akmış içime... bir ikindi vakti...


( Yağmur başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 4.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu