EKSİLEN YERDEN ASIN

Mecbur muydun bu kalbi sensizliğe itmeye

Beni böyle sönmeyen yangınlara atmaya

Mecbur muydun bilemem, böyle sessiz gitmeye

Hep hasret mi olacak gönlümdeki mirasın

Kolay mı sonu belli bir yolculuğa çıkmak;

Kolay mı seni seven yüreği böyle yakmak;

Kolay mı sevdiğine çok uzaklardan bakmak,

Üşüdüğünde çık gel, yaktığın kalpte ısın.

Hasret çöreklense de iyi niyetlerine

Hayranım aşk adına kalbin gayretlerine

Bakma sen bu şairin gizli feryatlarına

Üstündedir, aşk ile giydirdiğin libasın

Sende ne kadar varsam sen bende o kadarsın

Dersem yalan söylerim, Coşari’de fazlasın.

Yokluğun sensizlik mi? Asla! Her zaman varsın

Bir dirhem eksilirsen eksilen yerden asın…

18.04.2022/Samsun

İbrahim COŞAR