GÖNLÜMÜN KÜNYESİ 


Kaçırdım hayatı, erteledim zamanı

Bir rüzgâr gibi esip geçti yıllar

Açma yamalı gönül bohçamı

Aşklardan yaralı sevdalar var.    

 

Sonbaharın hazin rengi üşütüyor kalbimi

Gülkurusu akşamların zamanı geçti

Sevmek istesem de aşk üşüyor koynumda

Gelmeyecek günler için ertelemişim artık kendimi!

 

Aşka sevdalı kalbimde bir vuslat kaldı musallaya

Okunur künyem bir günün ağıtla salada

Kimler gelir, kimler gelmez bilmem amma

Aşka sevdalı gönlümün künyesi yazılsın mezar taşıma.


- Gönül Aydın-

 

( Gönlümün Künyesi başlıklı yazı gönülhane tarafından 28.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu