Online Üye
Online Ziyaretçi
Bahar geldi yine en güzel mevsim
Özlemle kırlara, koşar her kesim
Bedenimde huzur, yükselir sesim
Baharın gizemi yüreğe akar!
Tabiatın ikram, sunma zamanı.
Dosta, hasret biter yollar açılır
O tomurcuk güller bir bir saçılır
Renklenen çiçekler yâre taç olur
Dillenen gönüller şiirler okur!
Köyü özleyenin dönme zamanı.
Doğa capcanlıdır huzura erer
Çağlayan dereler yolunu arar
Yeşillenen dallar saçını tarar
Ağaçlarda çiçek mis gibi
kokar!
Telisteki yünü, yunma zamanı.
Çocuklar şen olur doldurur parkı
Yüce dağın karı taşırır arkı
Kuşların o sesi hüzzam bir şarkı
Mest olan yüreğim yeşile bakar
Çarşıya, pazara inme zamanı…
Kuzular meleşir pınar başında
Sevenler buluşur köy yokuşunda
Sevinçler doluyor gözün yaşında
Ozanın telinden türküler yakar!
Güzel anıları anma zamanı…
Toprak, bereketi cömertçe sunar
Yaşlılar oturmuş gençliği anar
Şenlenir düğünler, ocaklar yanar
Düğün evi çil çil altınlar takar!
Güneşe uzanıp yanma zamanı.
Yemyeşil dallarda kuşlar
ötüşür
Âşıklar meydanda bir bir atışır
Eve hapsolanlar artık yatışır
Annem
aşka gelmiş halıyı dokur!
Leyleklerin dala konma zamanı.
İçimde büyüyor bahar sevinci
Gezmeye başlamış, yaşlısı
genci
Yerinde dedemin aklı
bilinci
Sıkılan yaşlılar evinden
çıkar!
Geçti derelerin donma zamanı.
Seven sevdiğini görmüş coşuyor
Sohbet derinleşip özlem
taşıyor
Hayaller el ele sanki koşuyor
Bu aşkın ateşi yüreği yakar!
Sevgiliye sözü sunma zamanı.
Karakışın sonu gelmiş ilkbahar
Çıkalım kırlara tut elimden
yâr
Evden çık sevdiğim güzel günler
var
Gönlüm bir sana bir bahara takar
Madımak toplayıp yenme zamanı.
Fatma Özger Bilgiç
Yazarın
Önceki Yazısı