Şu gönül ocağım tutuştu yandı
Aşkı zemzem bilip ekmeği bandı
Bu kara sevdayı mutluluk sandı
Gözyaşım dinmiyor yürek daraldı!
Her sevda hasretle yoğrulur zordur
Bu yolun sonu kor, çektiren yârdir
Ey Mevla’m kanayan yarayı sardır
Gözyaşım dinmiyor umut kırıldı!
Can canın peşinde ömrü bitirmiş
Zaman çarkı döner çok şey götürmüş
Hasretin gülünü gönle yatırmış
Gözyaşım dinmiyor korku sarıldı!
Uzuyor geceler geçmek bilmiyor
Çok denedim ama sensiz olmuyor
Ruhumda depremler yüzüm gülmüyor
Gözyaşım dinmiyor dünyam karaldı!
Aklımda fikrimde akarsın gönle
Gel inat etme yâr beni bir dinle
Biz ayrılamayız gönlümü anla
Gözyaşı dinmiyor beden yoruldu.
Özger, şahitsin sen olmuyor onsuz
Hiç ekmek olur mu söyleyin unsuz
Bedenim çok hâlsiz sanki de cansız
Gözyaşım dinmiyor gönül yarıldı!