İçimdeki sızı bazen azıyor

Uyutmak isterim, gönül yanıyor

Bitmeyen ayrılık beni üzüyor

Kabuk bağlamadan yaram kanıyor!

Kör talihim beni hiç bırakmıyor…

Bu ömrü hasrete biçmiş kaderim

Bitmek bilmiyor ki yakar kederim

Yâr kavuşmak için adak adarım

Beni gören dostlar Leyla sanıyor!

Kör talihim beni hiç bırakmıyor…

Harlı ateş gönlü kavurur yârim

Ayrılık rüzgârı savurur yârim

Bedeni bu derdim devirir yârim

Yâre özlem dolu her gün anıyor!

Kör talihim beni hiç bırakmıyor…

Özger var mı böyle delice seven

Yâr yolunda ömrü verip de öven

Gurbet elde hayat inan ki yavan

Kara kışta yürek artık donuyor!

Kör talihim beni hiç bırakmıyor…

 Fatma özger Bilgiç