Bir zamanlar sana
gönlüm kapıldı
İçim yandı tadım
tuzum kalmadı
Geçen her gün bil
ki çok şey götürdü
Sana söyleyecek
sözüm kalmadı!
Gençliğim eridi
gün ve gün çöktü
Ayrılık hasreti
gözyaşım döktü
Kamburum büyüdü
belimi büktü
Âleme bakacak
yüzüm kalmadı!
Dilimde tüy
bitti, talih gülmedi
Çok dualar ettim
kabul olmadı
Şu gariban gönlüm
aşkla dolmadı
Sevdandan soğudum
gözüm kalmadı!
Bir sevgi uğruna
ömrümü verdim
O da beni böyle
sevecek derdim
Bu gönül soframı
bir ona serdim
Yandıkça tükendim
közüm kalmadı!
Hep hak etmeyene
emek vermişim
Yaralı her gönlü
hemen sarmışım
Kendimi unutup
boşa yormuşum
Mecalim tükendi
özüm kalmadı!
Özger söyle artık bana dönmesin
İsmimi bir daha
sakın anmasın
Kimse benim gibi
böyle yanmasın
Her yolu denedim
çözüm kalmadı!
Fatma Özger Bilgiç