Bir zamanlar sana gönlüm kapıldı

İçim yandı tadım tuzum kalmadı

Geçen her gün bil ki çok şey götürdü

Sana söyleyecek sözüm kalmadı!

 

Gençliğim eridi gün ve gün çöktü

Ayrılık hasreti gözyaşım döktü

Kamburum büyüdü belimi büktü

Âleme bakacak yüzüm kalmadı!

 

Dilimde tüy bitti, talih gülmedi

Çok dualar ettim kabul olmadı

Şu gariban gönlüm aşkla dolmadı

Sevdandan soğudum gözüm kalmadı!

 

Bir sevgi uğruna ömrümü verdim

O da beni böyle sevecek derdim

Bu gönül soframı bir ona serdim

Yandıkça tükendim közüm kalmadı!

 

Hep hak etmeyene emek vermişim

Yaralı her gönlü hemen sarmışım

Kendimi unutup boşa yormuşum

Mecalim tükendi özüm kalmadı!

 

Özger söyle artık bana dönmesin

İsmimi bir daha sakın anmasın

Kimse benim gibi böyle yanmasın

Her yolu denedim çözüm kalmadı!

 

Fatma Özger Bilgiç

( Mecalim Kalmadı başlıklı yazı deniz10 tarafından 1.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu