Bir yol, bir an, bir aný

Her duraðýnda býrakýrsýn bir insaný

Elinde, derdine bir tesellilik söz,

Düþtüðünde bir el uzatýmý,

Bir gülümsemelik fotoðraf kalýr

Hatýrla!

Çünkü insan, en güzel hatýradýr.

Hani seyrederken pencerende bir yaðmuru

Uykularýn her çalýndýðýnda

Bütün o mavi düþleri geceye akýtýp

Zamana karþý küreklere asýldýðýnda

Ýþte öyle yorgun bir tebessüm insan

Bir yudum kahve, az þeker, çok hatýr

Hatýrla!

Çünkü insan, en güzel hatýradýr.

Ömür iþte

Biraz film tadý kadar

Üç adým, üç perde

Doðarsýn, Büyürsün ve gidersin

Aradýðýn hep kendindir sahnelerinde

Kah nefreti toplar, kah ölümüne seversin

Ya bir dua çiçeði açýlýr ellerinde

Ya iplere kahýr boncuklarý dizersin

Özlersin

Her yolcu sana biraz senden býrakýr

Hatýrla!

Çünkü insan, en güzel hatýradýr…