Sıcak hava balonla özgür, uçmaya geldim.

Yerden ne varsa atıp ben unutmaya geldim…

Yılan tenimden çıkıp onu yutmaya geldim,

Ecel şerbeti beni unutturana kadar!


Her gün derim değişip öldüğümü sezmedim,

Ne kadar acı tatsam yaşamaktan bezmedim,

Böcek, karınca ezdim, asla şerri ezmedim

Ecel şerbeti beni unutturana kadar…


Güvendiğim limanmış uçmaktan korktuğum yer,

Üzerine bastığım yer çürütürmüş meğer!

Zenginliğim hedefti dünyayı bildim değer,

Ecel şerbeti beni unutturana kadar…


Birazda sen oyalan; ye, iç, eğlen zamane

Ömrü harcayıp dinle ney, kemençe, kemane!

Oyalar işte… Olsan neye yarar efsane,

Ecel şerbeti beni unutturana kadar…


Saffet Kuramaz

( Oyalar İşte başlıklı yazı safdeha tarafından 18.07.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu