Bu vitrinin güzelliğinde delirmemek için 'insan'
Kimi zaman Alim olmuş
Cahil olmuş kimi zaman
I
Dururdu bir şiir yazılmak için ellerimizde
Güzeldi her şeyden ve herkesten
Yaklaşınca dünyanın arafındaki aynaya
İnsan olduğumuzu hatırlayalım diye iki köprü arasında
İçinde yangın büyütmüş bir sokaktı yaşamak
Oysa yağsın diye dua etmiştik, durmadan yağmur
Söndürebilir miydi küllerin de kokusunu
Kokular da söner miydi
Ne cevapsız bir soruydu hayat
Heyhat!
Aynı sokağın içinde düşünmüştü
Onca yangının içinde üşümüştü insan
Bu telaş, bu cümbüş, bu sır
Çözülmesi beklenirken yaşlanmıştı sanki zaman
Kalemle kelam arasında doğunca
Ölümü de şiirlerden olur sanmıştı
Kiminin hayatı özgün bir dize
Kiminin hayatı alıntı
Yaşadıkça yaşlanan yalnızca zamandı
İnsan anılarda kalandı
Bu vitrinin güzelliğinde delirince
Sığınak diye bulduğumuz neydi
Sağanak olup yağan küllerimiz mi
Yoksa zaman diye aldanılan geçmişimiz mi
Alim olmak mı zordu
Cahil mi?
Yaşamak ne cevapsız bir soruydu...
Hani dururdu bir masal uyku öncelerimizde
Annemizin ninni sesinde
Güzeldi her şeyden ve herkesten
Öyleyse, iki köprü arasında insan olmayı unutmamız neden?
II
Dışında yangın var diye umursamadı insan
Durdu yağmur
Bir daha da yağmadı
Ne alimi ne cahili ıslatmadı...
Öldü insan
Külleri sönmeden
Masallardan şiirlerden geçmeden...
(
İnsan başlıklı yazı
BüşraNazlı tarafından
15.08.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
