Şair ağlayarak yazıyorsa dizeleri Kalemi de cümlelerde gözyaşı döktürmeli…
Darağacına giden yolun son adımlarını atıyordum sanki Rec-m edilmiş bir kadının son nefesi Bir aslanın bir ceylanı parçalarken ceylanın Dileyebileceği son arzuydu sana git/me diyebilme ihtimalim.
Ve rüzgâr esmeye başlar kopuk kopuk yüreğimde Beyazlarını giyerken bu sevdanın, Apak şafaklar belirir gözlerimde. Ne olduğunu bilmediğim seraplar görmeye başlarım. Git/me diyemem… Tutulur dilim.
Her şey bakışında saklı kalır Vurulurken serseri bir aşkın kör kurşununda Kanamayan derin yaralar oluşur bende Gözyaşlarımda birikir bütün senlerim. Git/me diyemem.
Son celsede kırılır bu sevdamın kalemi. İnfaza götürürsün düşlerimi gidişlerinde Ay kaybolur, yıldızlar dökülür saçlarıma Git/me diyemem. Gidersen bile kalırsın içimde…
Gittin seri katiller gibi cinayetler işledin yüreğimde Talan ettin, darmadağın ettin. Göklerden seller boşandı üzerime, yıkıldım Diz çökerken önünde, Başımı ezer gibi basıp geçtin hayallerimin üstünden. Neydi bu kinin bana, neydi söyle. Git/me diyemem…
Ve ağladı şair dizelerinde Ve şiir ağladı şairin kaleminde…
( Gitme Diyemem başlıklı yazı Ahmet Erbey tarafından 10.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
