Online Üye
5665
Online Ziyaretçi
28
Zamanın döngüsünde
Can çekiştirip duruyorum
Ay ışığı yavaş yavaş ışıltında kayboluyor
Hüzün tam demini almışken
Yüreğim gibi saatlerde her gece 11:11’de duruyor.
Ömrüm kör bıçaklarla dilim dilim doğranırken
aŞkına mahkum, çocuksu ruhum
Yüreğine bıçak saplanmış gibi acı içersinde
Bir gecede büyüyüp ölüyor…
Düş bahçelerim sararıp soluyor
Eylülün son gecelerinde soğuktan
Tepeden tırnağa silinip yok oluyorum.
Sanki bir daha hiç atmayacakmış gibi yüreğim,
Saatle birlikte her gece 11:11’de duruyor…
ndundar