Ne ben seni aðlatacak kadar taþ kalpli olabilirim ne sen beni terkedecek kadar gaddar olabilirsin.

Ne ben sensiz yapabilirim ne sen bensiz yapabilirsin,inatlaþmanýn ne sana faydasý var ne bana.

Ne sen  mutlu olabilirsin beni görmeden þu dört duvar arasýnda ne ben mutlu olabilirim pamuk gibi yumuþacýk bedenine dokunmadan.

Ne ben atabilirim seni yüreðimden,odamýn kuytu köþesinden ne sen atabilirsin beni yufka yüreðinle.

Çok kahrýmý çektin,çok derdimi dinledin bir kez olsun aðzý açýp iki laf etmedin.Ne yaptýmsa sinene çektin,için için aðladýn.Uykusuz gecelerimde bana hem ana oldun hem baba hem  kardeþ oldun hem dost ama bana sevgini vermekten býkmadýn,sen sevdikçe ben  hayata baðlandým;yeni arkadaþlýklar edindim,kendime hedefler belirledim,herkese ve herþeye farklý bir gözle  bakmayý hüner edindim.

Sakarýmdýr beni tanýrsýn,üzerine istemeden  de olsa çaylarý,kahveleri çok döktüm ama sen suskunluðunu korudun, her zamanki gibi,bense piþkin piþkin karþýna geçip güldüm.Belki içinde ne fýrtýnalar kopuyordu da dile getiremiyordun benim  haylazlýðým,vurdum duymazlýðým yüzünden.

Soðuk kýþ günlerinde koynunda ýsýndýðým o günleri ölsem de unutamam,ana sýcaklýðý gibiydi sýrrýný çözemediðim.

"Git" desem de gidemezsin,"git" desen de gidemem bunu böyle bil.Anýlarýn öyle iþlemiþ ki iliklerime söküp atamam.

Benim kavgalarýma,aþklarýma,konuþmalarýma tanýk oldun,seni yabancý olarak hiç görmedim,düþman olarak ise asla göremem bundan sonra.Bana konfordan ziyade güven verdin,bu duyguyu tattýrdýðýn için sana þükran borcum var.

Þimdi daha iyi anlýyorum bazý politikacýlarýn seni neden býrakmak istemediklerini,alýþýyoruz,baðýmlýlýk yapýyorsun,kopamýyoruz...