inişli
çıkışlı
merdivendir sensiz yollardan
geçer
Ben ise
kendimden çok uzakta
bir yerdeyim
hala sende arıyorum sensiz liğin
ibresinde dönerek sana
dolanır saatim
Dünya üzerinde gerçek aşkın
tanımı mı var imlası çevrilsin
Kitabesi okunsun
Söyle yin..
Bu arada öyle böyle
Yaz bitmek üzereydi
ama özlemim
hep taze,
Sonbahar kollarını açarken,
kollarımı sarmak için bekledim
Sen yoktun.
Özgürlük adına her uçuşta
peşimde uçurtmalar,
Sayeler umut besledi
umut arayan
kelebeğin
Son gülüşünü izlemiştim
soruyorum kalemimin
Yüzü gülecek sonunda
Sen!
Yalnızlığımın eksik yanı,
Düşlerimin esiri ydin
Sensizliği kendime ilke
edindim
Sensiz düşlerimde bağdaş kurmuş kabuslar da
Ne demişti şair;
Bağlanmak yok! ayrılığın
imlası bozuk
harflerle sana seslenirim
Birbirimize bakarken heyecanla
yönümü sende buluyorum
Onun için uçurtmalari da
severim uçarken
takılsa da umut dallarına
göğe
yükselirken
arşa değmek
için
sıraya girerken kuş gibi
değdi yere...
Bu
Kasım da yeni başladı
anıyorum yine
buluşmuştuk hani bir
Akşam vakti
ayrılığın minvalı n da
Şafak söktü yine
Gözlerimin önünde
kasıma
susamış bir
yıl daha
Duruyor hala