MAZOŞİST ŞAİR
Ey gönlümün sahibi neyi beklersin neyi?
Ben seninle öğrendim sevmeyi, sevilmeyi
Lakin hala sönmedi içimde aşk yangını
Bu kalbe sen tattırdın aşk adına her şeyi
Tahtına oturtsak da gönül melikemizi
Hasret taşa çevirdi sabır melekemizi
Aşka duyduğum sevgi aşık eyledi beni
Sevgiye döndürdün sen gurbete öfkemizi
Mazoşist bir şairim, ateşe attım beni
Hasret yangınlarında kavurdum durdum teni
Ne elin tutabildim ne de göz göze geldim
Parçalanmış uykuda arayıp durdum seni
Ey sevdalı kalplere hasret çektiren kadın
Söylesene gurbet mi yoksa hasret mi adın
Aşka hasret, acıya rengi veren sen misin?
Yoksa çile çektirmek midir senin muradın
Ayrılığın sancısı sarsa da tüm bedeni
Yine de dönsün ister gönül çekip gideni
Coşari çırpınsa da çıkmazların içinde
Seven kalp affediyor kalbe zulüm edeni
06.10.2022/Samsun
İbrahim COŞAR