Su
Su, en çok ellerini seviyor gün içinde.
Parmaklarından geçerken kendinden geçiyor.
Seherlerde gül yüzünü öpüyor,
Çiy damlası incecik yaprağında kelebek.
Güneş doğuyor,
Ölüyor çiy.
Yine ellerine düşüyor su…
Büyüyor gözbebekleri suyun avuçlarında.
Düşleri taze sürgünler veriyor.
Dudaklarına götürsen avuçlarını.
Su çıldırıyor…
Su, su gibi akıp gidiyor çakıl taşlarının arasına.
Sen avuçlarımdan kayıp gidiyorsun.
Bir sırlı zamanda akşam oluyor.
Su en çok ellerini seviyor gün içinde…
Ankara,14.04.2010 İ.K
(
Su başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
14.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
