KAZIM ÖZTÜRK

ÖZTÜRKÇE

[email protected] 

[email protected]   

[email protected]

semazen.net

 HATIRALAR!

(1)

Öðretmen veya Muallim. Bu sözler bana çocukluðumu hatýrlatýr. Eve misafir geldiði zaman sohbet arasýnda; “Muallim” sözü geçerdi. Neydi Muallim? Nasýl bir þeydi? Neden Muallimi konuþuyorlardý? O zaman çocuk aklýmla bunlarý anlamak ve idrak etmek mümkün deðildi. Ama merak etmiyor da deðildim. Misafirler gittikten sonra babama;

“Baba! Muallim ne demek?” diye sormuþtum. Babam;

“Oðlum, muallim öðretmen demek. Çocuklara bilmediðini öðreten, onlara, edep, erkan, ahlak, toplum kurallarý ve hayatý öðreten kýymetli insanlardýr. Allah bir eðitmen, bir muallimdir. Ondan sonra peygamberimiz ve diðer peygamberler gelir muallim olarak. Hayatta öðretmensiz, muallimsiz ve rehbersiz bir toplum yoktur…” diyerek derinliðine bir açýklama yapardý.   

Babamýn amcasýnýn oðlu da bir Eðitmendi. Eðitmenler ilkokul 3. Sýnýfa kadar okuturlardý. 3. Sýnýftan sonra baþka bir öðretmen veya muallim devam ederdi derse ve sýnýfa.

Baktýðýmýz zaman dünyanýn, öðretmensiz ve eðitimcisiz olmadýðýný, Allah’ýn eðitimci yani peygamber göndermeden her hangi bir cezalandýrmaya gitmeyeceðini belirtir.

Hz. Adem’e bilgiler öðretti. Bunun üzerine Meleklere:

“Ademe’e secde edin” buyurdu. Bu, bilginin, eðitimcinin önemini anlatmak bakýmýndan üzerinde durulmasý gereken bir husustur.

Hz. Peygamber efendimize ilk vahiy Hýra Daðý Nur maðarasýnda; “Oku Allah’ýn adýyla oku…” diye gelmiþti. Bu, ilk gelen ayettir ve “oku” diyerek gelmektedir. Okumanýn, öðrenmenin, muallimliðin ne kadar deðerli olduðu buradan anlaþýlýr. Ardýndan Kalem suresi indirilmiþ ve kalem, bilgilerin kalemle, yazarak muhafaza altýna alýnmasý gerektiði, söz uçar yazý kalýr anlayýþýnýn ne kadar önemli olduðu ortaya çýkmaktadýr.

Dünya kurulduðundan beri ilim, eðitim, öðretmen, muallim eksik olmamýþtýr ve olmayacaktýr. Kur’an; eðitim ve ahlak kitabýdýr. Temiz toplum oluþturmak isteyenlerin yolu Kur’an’dan geçer. Yolu Kur’an’dan geçmeyen, Kur’an’la sulanmayan gönüller insanlýða hizmet edemez. En büyük eðitimci de Rabbimizdir. “Rabbül alemin” alemlerin terbiye edicisi, eðitimcisi demektir. Allah’ýmýz, biz kullarý hayat boyu eðitmekte, her durumda bize mesajlar vermekte, yaþantýmýzý düzene sokmak için uyarýlarda ve ihtarlarda bulunmaktadýr.

Öðretmen ve muallim önünde oturmayan, onlarýn eðitiminden geçmeyen kimseler, faydalý insan olamaz, topluma yön veremez, aksiyon adamý özelliðini kazamaz. 

Bilenler, bilgiyi öðretenler baþtacýdýr. Bilenler, bilgilerini Hak yolunda kullandýðý, toplum yararýna deferber ettiði, dünya barþýný saðladýðý, ilerlemeye, kalkýnmaya, geliþmeye zemin hazýrladýðý sürece Allah’ýn sevgili kullarýdýr. Bilginler, eðitimciler, peygamberlerin varisleridir.

Öðretmenin günü olmaz. Her gün onlarýn günü. Nasýl, anneler günü, babalar günü…. Olmazsa oalamazsa, öðretmenlerin de günü olamaz. Sevgiyi sadece bir güne tahsis etmek doðru bir yaklaþým deðildir. Ama hiç anýlmadý, hiç söz edilmedi denmemesi açýsýndan, zevahiri kurtarmak için; “Öðretmenler günü” ihdas edilmiþtir.

Tüm öðretmenlerimin gününü tebrik ederim. Ýyi ki öðretmenlerimiz var. Ýyi ki ilim var, kültür var, edebiyat var…

                        Öðretmen!

“Oku” ýþýðýný rehber eylerler,

Aldýrmaz melale can öðretmenler,

Her zaman doðruyu hakký söylerler,

Yönelir cemale can öðretmenler!

Manevi hazlarla irfan öðretir,

Rahmani hýzlarla iz’an öðretir,

Kur’anî sözlerle ihsan öðretir,

Yükselir kemale can öðretmenler!

Rengine cinsine bakmazlar asla,

Öðrenciyi narda yakmazlar asla,

Zehirli fikirler sokmazlar asla,

Girmezler vebale can öðretmenler!

Âdem’i eðiten Bir Eðitmendir,

Hicreti öðreten Bir Eðitmendir,

Dostluða yönelten Bir Eðitmendir…

Ter döker helale can öðretmenler!

Ne zaman öðretmenler günü olsa; 1987 yýlýndan 2000 yýlýnda emekli oluncaya kadar Mevlana Ýlköðretim Okulunda öðretmenlik yaparken yaþadýðým güzel günleri anlatan aþaðýdaki þiirim aklýma gelir. Arkadaþ sohbetlerinde bu þiiri okumadan duramam;

               Mevlana’da Ben!

 Mevlana Okulu gönülde þarký,

Hak dostlara vardým Mevlana’da ben,

Öðretmenlik nehir kurumaz arký,

Çok özellik gördüm Mevlana’da ben!

Aklýmdan çýkmýyor mutlu yýllarý,

Okuldan geçirdi bütün kullarý,

Yetimi okþadý müþfik elleri,

Gülistana girdim Mevlana’da ben!

 Öðretmenlerimde muhabbet vardý,

Her muallimimden sevgi akardý,

Tüm öðrencilerim amber kokardý,

Can çiçekler derdim Mevlana’da ben!

Cana rahmet saçar öðrenci aþký,

Eðitimden geçer sohbetin meþki,

Gönülde gül açar huzurdan eþki,

Mutluluða erdim Mevlana’da ben!

Söylemez Türbesi pazar önünden,

Yetiþtirme yurdu hemen yanýndan,

Aksinne yöresi gitmez anýmdan,

Öksüzleri sordum Mevlana’da ben!