Nazenin bir haykırış olabilirim ve çoktan göç ettiğim mevsimin hali hazırda saklı müdavimi.

Çengel bulmacadan ötesi bir çengele takılı kalbim

Yumruk büyüklüğünde gel gör ki evreni saklı tutan

En derininde…

 

 

 

 

 

 

Geçkin bir şarkı olsa bile mazi

Üstü örtülü hüzün teknemde eşlik eden bir türkü

Uğurladığım dünümün

Uğrunda savaş verdiğim

Dikemedim söküklerinden

Sökün eden ruhum ve matemim

Nasıl ki bilinmeze gark ettim

Tevekkül yüklü bir gün dönümü

 

Mağlup gelmiş bir sözcük de olabilirim:

İster sen de ‘’aşk’’

İster sözcüklerimden sökün etsin yürek iklimim

Dizdiğim tabular

Yıktığım putlar

Bir tek içimdeki kaleyi yıkamadım gitti:

A, evet, bir de kalem’ im

Münazara ettiğim yetim güncem

Ettiğim yeminlerin de hesabını tuttuğum

Oysaki tek meclisti benden hesap soran

 

Ve adadığım kadar sevgiyi

Uğruna ant içtiğim bitimsiz özlemi

Dikenli değilim

Direttiğim kadar haklı ve mülayim

Bazen gözüm dönse de öfkemden

Rest çektiğim kadar iblise seyrindeyim kaderin

Serenatlar bahtın rüzgârı

Asla susmak bilmeyen kâinat orkestrası

 

Bir hacim bir yitim

Gelip geçen kimse hayatımdan

Ayaktayım yıkılmadığım kadar medet umduğum

Nazımdan niyazımdan vazgeçmek ne mümkün?

Münazara ettiğim iç sesim

Ve yüreğin söküklerini kalemimle diktiğim

Hali hazırda kanamalı bir coğrafya

Eğri büğrü neyse rastlaştığım hayatımda

Dizmek bir bir güzellikleri

Ve bir çiçek bahçesi bellemek dünya denen izafi cenneti

 

Hamt ettiğim kadar

Almaz havsalam düşünceler

Bir bir taşar.

Bir bentse önümde duran

Bir beyitse beni çağıran

Bir densiz kimlik ki zalimin neşri

Ölü iklimden arda kalan bunca solgun çiçeği

 

Söyle, sahi, söyle:

Açar mı yeniden goncası ve umudu saklı iken yüreğimde

Kapanan kapılardan da el çektim çekeli

Bekleyen biri var şükürler olsun ki

İkbalin tininde saklı

Hayallerin telli duvaklı hatıratı

Şuh değildir çağıran sesi kaderin

Şah mat edilmiş olsam bile varsa yoksa medet umduğum

Sevginin meali

 

Bense nöbetteyim arka bahçesinde ömrün

Sıvalı kollarım

Varsın olsun daim kılınsın nice vurgun

Ne de olsa sevginin vurduğu yerde güller açar

İçimi açamadığım kadar

Bir Allah’ın kuluna

Şiirlerim kâh kazdığım mezar

Kâh hanem soluklandığım

Bir Cihan Harbinden daha sağ çıkmanın

Vebali de boynuna yalnızlığın

Sevdiğim kadar mutlu, ayaktayım…


( Nöbette... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 12.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu