Metruk evlerin g/izini sürüyorum belki de berduþ bir düþ’ ün kimliðidir üzerime geçirdiðim.

Makul olan ne varsa uzaðýndayým ve yalanlarýna insanlarýn kandýðým kadar içine düþülesi tuzaðýn sismik faresiyim her halükarda hýrlayan bir köpek gibi uzaðýnda olsam da vahþetin diþlerini üzerime geçirmiþ gecenin de nemli alnýnda sakýndýðým ne varsa gözümden ve iþte alýn terimle yaþadýðým ve yazdýðýmýn da ötesinde hamt ettiðim.

Dipçiði yalnýzlýðýn ve o devasa cennet bahçesi varsa yoksa Rabbin ikramý ne hacet bir baþkasýna ne de zaruri kýlýnmakta birilerinin varlýðýna duyduðum ihtiyaçtan öte bir ömür dýþlanmýþken ve kemikleþmiþ acýlarým diþlendiðim yüreðimden…

Diþe d/okunur ne varsa otuz iki diþimin dahi yetmediði o aydýnlýk gülümseme ve zapt altýna alýnmýþken hürriyetim, nemalandýðým gecenin siyahi türküsünde ve yýrtýk tülünde salýnan bir melek gibi kanatlarýma yaðan karýn ve çiy tanesinin zarif ç/aðrýsý.

Hazandan çýkýp yola varamadýðým kýþ.

Kýþa baþ koyup yaz çocuðu olmamla sakit bazense yüreðim hýnca hýnç.

Maðlup geldiðim o maç ve her arada suyu dikip de baþýma sulu gözlerimle yýkadýðým bir tribün adeta üstüne çýktýðým hayat denen sahnenin ve oynadýðým rolün provasýný asla yapmadan doðaçlama yaþadýðým ve yazdýðým ve sevdiðim kadar da Rabbime anbean yaklaþmaktayým ki O’ nsuz geçmemiþken tek bir saniyem bir ömür yeltendiðim melek rütbem ve iþte apoletlerimle dimdik ayaktayým.

Hazan mahsulü bir türkü misal nasýl da yanýk sesi.

Hüzün ertesi huzura duyduðum ihtiyaç ve ertelediðim ne varsa kimliðimde saklý tuttuðum deðerler gözden düþen bir yaþýn dahi de hesabýný sorarken Yaratan ve evren ve iþte o izafi tutanakta saklý belgelerim ve ibaresi yüreðimin ve iþte titrek ellerinde yalnýzlýðýn kanaviçeler ördüðümün ertesi yenik düþtüðüm kadar hayata yendiklerimle hayatýn t/adýný çýkardýðým…

Yenmek zorunda olduðum ne varsa ve de kim ise kindar gölgelerin soyut seslerindeki o mekanik týný.

Hýzmasý gelinin.

Burma bilezikleri saklý tuttuðu çeyizi.

Hatýrþinas söylemler sükût dilediðim kadar da mutluluðun meali.

Ben devasa bir pergelim ve iþte sapladým yüreðimin de tam ortasýna.

Ben hazan bohçasýnda saklý allý güllü bir eþarbým ve iþte veriyorum ismimin hakkýný.

Hatýrþinas yüreðim severek ihya olduðum ihya ettiðim.

Hýmbýl bir renkse gri sevmediðim kadar da siyahla beyazýn arasýnda kaldýðý o nüansý ne de olsa insan net olmalý ve de beyaz ya da siyah ve iþte ikili oynayanlara verip veriþtirdiðim bazen yüreðime attýðým çimdik ve bekasý ömrün bazense bakaya kalýp orda burada sürünen bir renk gibi kombin ettiðim her duygu ve komplimanlar yaðdýrdýðým ruhumda saklý tevazu.

Bir sözcük belki de buðulu.

Bir aþka düþmüþken insan büyülenmiþçesine.

Buðrasý ömrün ve bedeller ödenesi.

Bir mimoza bahçesi derlediðim kadar günün de hitabesi saklý iken en derinde.

Korsan sevdalar.

Karaborsa sevgililer ve tezat iklimler.

Saðanaðýn her damlasý ve yakalandýðým yaðmurda her damlayý nimet ve rahmet bilip uçuþan saçlarýma eþlik eden rüzgâra aþkla serzeniþ.

Sevecen.

Sevdalý.

Semazen eteklerim tutuþan aþkla þiar edindiðim umudu böldüðüm heceler ve ölümü erteleyen yaþama sevinci ile sevgiye þirk koþanlara duyduðum öfke.

Bir hezeyanýn bestesi belki de heyelan sonrasý yaþadýðým artçý sarsýntýlar.

Mal kaybý olmasa bile can kaybýndan mustarip deprem bölgesi.

Kýrýk fay hattýndan sýzan gözyaþým ve sýzlandýðým kadar izlendiðim ve kalburüstü bir duyguyu men edip menfaat beslemeden sevip yaþamanýn güzelliði.

Sýr yüklü aynalar.

Sýrça köþküm.

Sývadýkça kollarýmý kazý yaptýðým harabeler.

Enkaza dönse de ruhum dik alasý dik açýnýn ve dik baþýmýn rüzgârýnda esen bir buluta konan duygu zümresi ve katlarýnda aþkýn kat çýktýðým inancýn her renginde saklý iken ruhumun kötüye ve kine ezelden vedasý.

Sismik bir araþtýrma gemisi gibi meylettiðim o radar ve rotamý sabit kýlýp dümeni de ansýzýn kýrýp abandýðým iblis ve nice þarlatan gölge.

Mazur göremediðim kadar mantýðýmýn da infilak ettiði ve kapýldýðým o duygu selinde saklý tuttuðum bir isyaný bastýrýp sabrýmýn da sýnandýðýna kani yüklendiðim sonsuz þükür ve rahmetle   kucak açtýðým kainatýn ç/aðrýsý.

Ýz bilmem de aslýnda.

Bazense yol bilmem.

Yoldan çýkmama ramak kala izahý olmayan o tevafuk zincirinde rastlaþtýðým güzellikler ve mucizeler neticesi savurduðum nidalardan alýp da nasibini serkeþ gölgeler ve iþte yetim yüreðimle sahip çýktýðým nice mazlum nice öksüz zümre.

Bir çocuk.

Sübyan.

Bir evren ki alt üst edilen.

Bir rakým belki de ulaþýlmasý imkânsýz.

Celp eden bazen cýlký çýkan ve hüsrana uðratan her ne/kim ise.

Kimyamda saklý iken aþkýn d/okunulmazlýðý ve cahil yüreðimle büyüttüðüm insan sevgim ve acý çekerek büyüdüðüm yine de yarý yolda kalýp dalya demeyi dilediðim ve balyalarca hüznün sarmalýnda gark ettiðim kadar bilinmeze aþkýn rahmetini içime çekip hamt ettiðim ve iþte yandýðým Ýlahi Ateþin tek kývýlcýmý dahi yeterken umudumu sevgimi büyütmeye harlanmýþ yüreðimle sadece d/okunmak O Ulvi Tepeye ve istimlak edilmiþ ruhlardan uzaða kaçýp arýnma güdüsüyle aralýksýz da anarken yüceler yücesi Rabbimi…