Tarihte ilk bilinen adý Iþýk Karyesi,
Ýkinci Mahmut’ladýr sonraki hikâyesi.
Mahmudiye’m bozkýrda yol boyu bir ilçedir,
Dirlik düzenle yaþar insanlarý nicedir.                             
Çal Tepesinden doðar, Kýrkkýz’dan batar güneþ,                                          
Serçenin karþýsýnda Cönger tepesidir eþ.
Seydi Çayý boyunca geniþ düzlük çayýrlar,                            
Etrafýnda dizilir yassý sýra bayýrlar.
 
Bin sekiz yüzde oldu Çiftlikat-ý Hümayun,
Safkan Arap atlarý, inek, keçi ve koyun.
Bir ucumuz Balkanlar biryan Kafkas Daðlarý,
Kýrým ve Emirdað’ý çeker iman baðlarý.
Karadeniz’le doðu içerde kaynaþýyor,
Birlikte yaþayarak hayatý paylaþýyor.    
Direksiz büyük kubbe Muradiye Camisi,                               
Tarihten yadigârdýr Osmanlýdýr banisi.
Tam otuz dört gün sürdü zalim düþman iþgali,
On sekiz eylüldeyse kurtulmuþtur ahali.
 
Sokaklarý düzenli, evleri hep bahçeli,
Tanýrlar birbirini komþu ve mahalleli.
Çalýþarak çýkarýr topraktan ekmeðini,
Alýn teriyle verir emeðin gerçeðini.
Yazýn güneþ altýnda her yer olur sapsarý,
Göverir ayçiçeði, mýsýr, þeker pancarý.
Rüzgârla dalgalanýr altýn sarý baþaklar,
Serin bir gerdanlýktýr sýra söðüt kavaklar.
Sürü sürü kuþlarý döner gün batýmýnda,
Tabiatý duyumsar insan her adýmýnda.
 
Esnaf, sanatkâr, tüccar dükkân açar çarþýda,
Sessiz bir ada gibi sadedir yaþantýda.
Nice vatan evladý yetiþir okulunda,
Evine uzak kalýr yurda hizmet yolunda.
Ýlkbaharý yaðýþlý, kýþlarýysa sert olur,
Kýzlarý alýmlýdýr, oðlanlarý mert olur.
Çocuklara þefkatli, yaþlýya hürmetlidir,
Misafirine cömert, doðruya cüretlidir.
Sonbahar mevsiminde at yarýþý yapýlýr,
Emmek arasý köfte koka, tüte satýlýr.
                                Kenan DEMÝREL
 Çocukluðumun geçtiði ikinci memleketim Mahmudiye'ye ithaf ediyorum.