Kaç bahardır, yok bir haber, bir selam,
Salma artık, çok geç, turnalar göçtü!
Hali nice deyip, etme tek kelam,
Bilme artık, çok geç, içim dert saçtı!
Unuttun sılayı, evi-ocağı,
Beklerken çok çektim, kar, kış, sıcağı,
Boşuna arama, köşe- bucağı;
Bulma artık, çok geç, bu can ant içti!
Düşlerde buluşup, duygularımı,
Sana anlatırdım, öykülerimi,
Bölük pörçük olan, uykularımı;
Bölme artık, çok geç, düşler araçtı!
Eski ben değilim, bırak nazını,
Öldürdün var olan, yürek hazzını,
İndirme duvardan, kırık sazını;
Çalma artık, çok geç, hevesim uçtu!
Perdeler iniyor, süzgün gözüme,
İlişme istersen, bezgin özüme,
Karşıma dikilip, üzgün yüzüme;
Gülme artık, çok geç, tüm keyfim kaçtı!
Şu garibin yara, sarmış içini,
Kaçını bîçare, saysam kaçını,
Dize vura vura, tel tel saçını;
Yolma artık, çok geç, hekim gün biçti!
Dönmene gerek yok, kıpırdama hiç,
Gününü gün eyle, dolaş, yiyip, iç,
Uğruna bir ömür, adamak mı suç?
Gelme artık, çok geç, iş işten geçti!
24.01.2023
Muhittin Alaca
(
Çok Geç Artık başlıklı yazı
Alaca tarafından
24.01.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
