DOKUNMAYIN ÇOCUKLARA
Beş altı yaşlarında salya sümük gezen, bir kız çocuğuydu..!
O zaman değerini bilemese de fırsat buldukça kaçıp dışarda gülüp oynamak, en büyük özgürlük, lastik ayakkabı ya da çizme giymek en büyük zenginlik, ananın, babanın " aferin" deyip saçını okşaması en büyük sevgiydi..!
Gülüp oynamak, lastik ayakkabı giymek, ananın, bababın saçını okşayıp sevmesi, yaşı büyüyüp zaman geçtikçe yetmez oldu!
Sanki zaman geçtikçe masumiyeti, saflığı da kayboluyor, rafa kalkıyordu...Daha fazlasını, daha fazlasını isteyip duruyordu..
Haylaz, yaramaz, laf dinlemeyen biri olmuştu. Gün geçtikçe asileşiyordu!
Zavallı annesin sesi daha dün gibi kulakların da çınlıyor:
" Bu kız başının etini yiyecek bir gün"
Ne çok üzmüştü anasını bunu kendi bile hatırlamıyordu..
Halbuki en son üzülecek kişi değil miydi elleri her daim öpülesi anneler.
Dokuz on yaşlarına gelip de aklı ermeye başladığında hayatının en büyük acısını tatmıştı.
Bir ilk bahar sabahı hikaye kitabı almak için çıktığı kitapevinde gözleri pörtlek pörtlek dışarı çıkmış, kocaman kirli iki el, üzerine uzanırken nasıl da ürkmüş, korkmuştu!
Nasıl gözleri iki çeşme ağlayarak koşar adımlarla dışarı fırlamıştı.
Anasının dediği bu olsa gerekti...
Yaşadığı olay küçücük bedeninde yara açmasa da kocaman yüreğinde ruhunda tamiri mümkün olmayan yara açmıştı. Belki de o zaman akıttığı gözyaşları gözünden değil yüreğinden akıp gelmişti.. Kimselere bir şey söyleyememişti. İçinde gün geçtikçe korlanan ateş, geceleri uykusunu kaçırıyordu.. Hala o korkunç günün izlerini yüreğinde, ruhunda yaşıyordu..!
Çocuklukta yaşanan hiç bir acı, olay yıllar geçse de ne kadar büyürsen büyü unutulmuyor, unutulmayacak da.. İzlerini hafızalardan silip atmak mümkün olmuyor.
Ne zaman yaşadığı türden bir olay duysa hala tir tir titriyor, insanlıktan utanıyordu!
Çocuklar tertemiz, masumiyet kokan yegane varlıklardır. Kirli ellerinizi çekin üzerinden.. Dokunmayın masumiyetlerine..! Kirli dünyanıza alet edip kirletmeyin dünyalarını! Vebalini iki cihanda da veremezsiniz bilesiniz...
Çocuklara dokunan eller kırılsın!
27.01.2023 Ankara P.ÇETİN
(
Dokunmayın Çocuklara başlıklı yazı
Kara kız tarafından
27.01.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
