KIYÂM ET
Görülmez bir giz ile yanıyor gönül dağım,
Eriyip kayboluyor ömrümden şiir çağım.
Dilim varmaz demeye, sükûta bel bağlıyor,
Duygular bir kuytuda durmaksızın ağlıyor.
Çığlıklar savurarak sessiz kaldı yüreğim,
Yıkıldı gökyüzümü sırtlayan aşk direğim.
Yüksek dağlar başında arıyorum ufkumu,
Sordum bu hakikât mi yoksa derin uykumu?
Âfâkıma ak düşmüş, göremez geleceği,
Sanki hiç oldu birden, yanıyor gönül evi.
Dirensin tüm dertlere, gönlüme sürgün yesin,
Metânete sarılıp sabır ilaçtır desin.
Vurgun yedim çöllere, yaşamak bir hevesti,
Hızlı esen rüzgarlar birden nefesim kesti.
Üç metrelik boyumla uzandım iki adım,
Kapatın üzerimi keskin ayazda kaldım.
İdelerim silahmış duygularım kan revân,
Gözler arkada kaldı gelsin gâyrı son kervân.
Kelâmsız Şâir'indir şimdi kopan kıyâmet,
Ey âciz kalmış rûhum huzûr için kıyâm et.
(
Kıyam Et başlıklı yazı
KelâmsızŞair tarafından
3.02.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
