Dokunmayın
DOKUNMAYIN 

Bir kelebeğin kanatlarındayım 
Uçup giden zamanın içinde
Kozamdan dahi çıkamadan 
Un ufak yok oluyorum!
Gün yüzü görmemiş çocukluğuma,
Feleğin sillesi ağır geliyor!
Küfeme yüklenen onca çileyi, cefayı
Omuzlarım taşımıyor, 
Gün geçtikçe çöküyor, ufalıyor...
Çocukluğumu yaşayamadan
Hayallerimi, umutlarımı çaldılar..
Halbu ki bu hayatta,
Safça, masumca kurduğum hayallerdi
Beni ayakta tutup, hayata bağlayan
Çok gördüler, 
Acımadan koparıp aldılar
Geriye boş gözlerle bakan, 
Bir enkaz bıraktılar...
Dokunmayın,
Saf, masum, pırıl pırıl çocukluğuma
Dokunmayın, 
Dokunmayın ki
Yarınlara güvenle bakayım!
Aydınlık yarınlara imza atayım!
Cocukluğumu geri ver felek,
Yarınlar için geri ver..!

23.02.2023 Ankara P.ÇETİN
( Dokunmayın başlıklı yazı Kara kız tarafından 24.02.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.