DOKUNMAYIN
Bir kelebeğin kanatlarındayım
Uçup giden zamanın içinde
Kozamdan dahi çıkamadan
Un ufak yok oluyorum!
Gün yüzü görmemiş çocukluğuma,
Feleğin sillesi ağır geliyor!
Küfeme yüklenen onca çileyi, cefayı
Omuzlarım taşımıyor,
Gün geçtikçe çöküyor, ufalıyor...
Çocukluğumu yaşayamadan
Hayallerimi, umutlarımı çaldılar..
Halbu ki bu hayatta,
Safça, masumca kurduğum hayallerdi
Beni ayakta tutup, hayata bağlayan
Çok gördüler,
Acımadan koparıp aldılar
Geriye boş gözlerle bakan,
Bir enkaz bıraktılar...
Dokunmayın,
Saf, masum, pırıl pırıl çocukluğuma
Dokunmayın,
Dokunmayın ki
Yarınlara güvenle bakayım!
Aydınlık yarınlara imza atayım!
Cocukluğumu geri ver felek,
Yarınlar için geri ver..!
23.02.2023 Ankara P.ÇETİN