Elbet İnsandı!

Doğarken ağlardı, rızık arardı

Arada gülerdi bazen coşardı

İlgi, sevgi, şefkat mutlu kılardı

Adamdı, madamdı, elbet insandı!

 

Çileler çekmeye gelmiş dünyâya

Arada kaçardı dalıp rüyaya

Yaradan’ı anar, başlar duâya

Adamdı, madamdı, elbet insandı!

 

Öğrenmek sonsuz bir süreçtir, derdi

Öğrenip öğretmek en büyük derdi

Olsa da okurdu, zoru yenerdi

Adamdı, madamdı, elbet insandı!

 

Cehalet yalan ve riyayla dolu

Kendini kaptıran bulamaz yolu

Zira karıştırır sağı ve solu

Adamdı, madamdı, elbet insandı!

 

Yeterdi kendine ve yetinirdi

Varla, haddini de mutlak bilirdi

İnsan olduğuna hep şükrederdi

Adamdı, madamdı, elbet insandı!

 

Göçer olduğunda emri Hakk vâkî

Kalır gök kubbede hoş sadâ bâkî

Yaşar, renkler döner ve olur hâkî

Adamdı, madamdı, elbet insandı!

 

23.03.2023

HAYIRLI RAMAZAN’LAR…
( Elbet İnsandı! başlıklı yazı Eğitimci tarafından 24.03.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu