Doğarken ağlardı, rızık arardı
Arada gülerdi bazen coşardı
İlgi, sevgi, şefkat mutlu kılardı
Adamdı, madamdı, elbet insandı!
Çileler çekmeye gelmiş dünyâya
Arada kaçardı dalıp rüyaya
Yaradan’ı anar, başlar duâya
Adamdı, madamdı, elbet insandı!
Öğrenmek sonsuz bir süreçtir, derdi
Öğrenip öğretmek en büyük derdi
Olsa da okurdu, zoru yenerdi
Adamdı, madamdı, elbet insandı!
Cehalet yalan ve riyayla dolu
Kendini kaptıran bulamaz yolu
Zira karıştırır sağı ve solu
Adamdı, madamdı, elbet insandı!
Yeterdi kendine ve yetinirdi
Varla, haddini de mutlak bilirdi
İnsan olduğuna hep şükrederdi
Adamdı, madamdı, elbet insandı!
Göçer olduğunda emri Hakk vâkî
Kalır gök kubbede hoş sadâ bâkî
Yaşar, renkler döner ve olur hâkî
Adamdı, madamdı, elbet insandı!
23.03.2023
HAYIRLI RAMAZAN’LAR…