ÖZNESİ SENSİN
Cesur değilim günah işlemeye
Yaşım müsait değil yeni bir maceraya
Heveslense de çocuk
Kendi düşlerinde oynamayı seviyor
Kaçırınca avucundaki kuşu
Geri getirmeye yetmez gayreti
Uzaktan uzağa âşık olmak mı
Yorulan yüreklerin son marifeti
Seven kalpler boğulunca hasret derinliğinde
Uykulara tünüyormuş baykuşlar
Bulutların arkasına saklanan
Yitik kuşun hayalleri uçuşur
Göğün maviliğinde
Pek sabırlı değilim hasret çekmeye
Kuş çağırıcılığı yapıyor yüreğim
Dudaklarımda bir rüzgâr ıslığı
Bütün pencerelerini açtım odamın
Bekliyorum
Geldiğinde düşüme girer mi diye
Biliyorum bir tuhaflık var bende
Yüreğim aşka esir, dilim isyanda
Karıştırır oldum sapla samanı
Ne yazık ki duyulmuyor feryadım
Tüm küreyi çevrelerken düşlerim
Senden kaçsam sana varıyor yolum
Öykümün son sayfası da kapandı
Ne ayak yol alır ne kalkar kolum
Hiç unutma!
Kurduğum her cümlenin
Öznesi sensin
06.07.2023/Samsun
İbrahim COŞAR