Benim anne,korkma!
Biliyorum,
Gece yarısı gelmemeliydim.

Sancıma ilaç almaya geldim…
Hani üç kurşun yemiştim ya,
Üçü de göğsümden…
Dokuz yıldır acımayan canım,
Bu gece çok yandı…
Üstelik o temiz kanım,
Bu gece pek bulandı.

Yoksa Fâtiha’ları mı kestin anne?
Hem,başucumdaki ağacı da sulamıyorsun,
Sana bir şey mi oldu anne?
Şekerin mi çıktı yine?
Bir aydır kabrime gelmiyorsun…
Çakır Ali’n değil miyim artık?
Gül ağacım da kurudu geçen akşam.
Çok susadım anne çook,
Bizim pınardan artık,
Su da getirmiyorsun…

Yoksa yine mi küstün?
Rüyâlarına gelmeyince ben.
Baba mı bir şey oldu?
Ben diye öpüp kokladığın,
Ve adını Çakır koyduğun,
Mehmet mi hastalandı?
Beni korkutma anne!

Biliyorum,beni duymuyorsun…
Ama,hissettiğini de
Bal gibi biliyorum.
Sedire oturduğun akşamlar,
Dizine yatıp gülüyorum,
Sen de,sanki varmışım gibi,
Başımı okşuyorsun,
Yani,okşar gibi yapıyorsun.
Yoksa,yanında olduğumu,
Biliyor musun anne?...

Dur,kızma hemen.
Rüyâlarına neden gelmediğimi,
Birazdan söylerim,
Ben şimdi kokunu çekiyorum,
Taa ciğerime,
Hani,şu hain kurşunun,
Saplı olduğu ciğerime…
Fakat hâlâ susuzum,
Keşke yine abdest alsan,
Susuzluğum gitse,
Bir de çok uykusuzum…

Hani yoktum ya rüyâlarında,
Yine çatışmaya gittim anne.
Yemin ederim gerçekti…
Bayrak yapıştırdığım tüfek de,
Elimdeydi üstelik.
Bizi çağırdı,beyazlar giymiş bir komutan,
Koşarak gittim O’na,
Ve koşarak gitti,
Cennet komşularımın her biri…
Hainler pusulamış,Erzurum’lu Hasan’ı,
Bize komşu olsa da olurdu,ama,
Sağ gerekmiş şimdi,o kutlu canı.
Baba olacakmış üç ay sonra,
Ve,adını YAFES koyacakmış yiğidinin!
Ve,yeniden aklanacakmış soyumuz.
Hasan bu yüzden sağ kalmalıymış,
Yiğidine aş vermeli,
Yoluna yoldaş olmalıymış.
Fazlasını da anlattı,beyazlar giymiş yiğit,
Ama ben,seni çok özledim anne,
İzin alıp,sana geldim…

Sancılarıma gelince anne…
İhânetten, dediler!
Ne olur anne,söyle onlara,
Vatan hainlerine yüz vermesinler,
Bebek kanı döküp,kan kokanlara,
Kol-kanat germesinler!

Bu ara,her gün canım yanıyor,
Her gün ihânetler mi oluyor yoksa?
Söyle anne,söyle onlara,
Bu topraklarda düşen sancak,
Yine,bu vatanda yükselir ancak!
Ben boşa şehit olmadım!
Beyaz giymiş yiğidimi kızdırmasınlar anne,
Yoksa,yine rüyâlarına gelemem…
Fakat bu sefer,
Hain kim olursa olsun,
Allah yarattı demem!!!

Bak,yine sancılandım,
Bana dua et annem.
Sürme gözlü yiğit YAFES,
Sana emânet annem!

Size emânet…

Aralık 2008
( Yafes başlıklı yazı mstf GÖZELEL tarafından 12.04.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu