Online Üye
Online Ziyaretçi
Düşüyorum
Yükseğinden, hayal bulutlarımın.
Bir kıvılcıma muhtaç, küllenmemiş duygular…
Baharı yok, yazı gelmez umutlarımın,
Bense, hasretinin en koyu sıcağında
Üşüyorum…
Bakıyorum
Manasız vedânın son gölgesine.
Cevabını bulduğum sorular da gitti senle…
Dalmışım suların son bestesine,
Şimdi; donmuş suya, denize inat
Akıyorum…
Tanıyorum
Ne kendimi ne de bildiklerimi.
İğde dalı olmuş, bu âlemde sırdaşım…
Sen ararken yanmış şiiri ve sildiklerimi,
Bense, zavallı yüreğimi rahmetle
Anıyorum…
Bölüyorum
Belki yüz kez, hiç gelmeyen uykumu.
Geceleri bir ben, bir de ay ayaktayız…
Göğe saldım ve unuttum korkumu,
Şimdi; tam huzura açmışım gözlerimi
Ölüyorum…
Görüyorum
Şimdi her şey daha berrak gözümde.
Asıl oyun başladı, açılınca perdeler…
Tüm hakikat âyan oldu yüzümde,
Artık sahte yüreklilere, duvarlar
Örüyorum…
Ocak 2010