Bu son gecem midir kederle kaplı 
Sessizce derdimi yare yanayım
Derinden bir sızı yüreğe saplı
Bugün kendim içip kendim kanayım.
Keder çarşısından kadeh aldırıp
Sevda ummanında aşka daldırıp
Kanlı gözyaşımdan için doldurup
Varıp divanına yare sunayım.
Ak köpüğünde bir umman çağlayan
Her katresinde bin derman arayan
El vurdukça için için kanayan
Fırat’a öz kardeş sanki Tuna’yım.
Mehtab-ı gölgede derde batarak
Feryad-ı ı figanı ona katarak
Aşkın kadehine zehir atarak
Bırak da sadece seni anayım.
Batmışım kirlere nice günaha
Kimse cevap vermez feryad-ı aha
Gözyaşın çareyse eğer eyvah’a
pür-ü pak olup da onda yunayım.
Gözümden dökülen inci taneler
Oldu aşk denizi etraf hâleler
Eğer tükenirse bütün çareler
Süzülüp gelirim kumru, sunayım.
Yıldızlardan taçlar yapsam başına
Ay’ı sürme diye sürsem kaşına
Başım koyup yatsam mezar taşına
Yeter ki derdime melhem sanayım.
nuri baş