Titreyen göl idim küçük dünyamda,
İçinde sadece sevgiler olan.
İyiye güzele açık dünyamda,
Aşk-ı muhabbeti içine alan.
Maviyi arardım her gece düşte.
Umutlar gizlice yandı güneşte.
Bir yıldız büyüttüm yanan ateşte,
Gönlüme doğup da yüzüme gülen.
Dalgalar diz boyu sarınca beni,
Acının bekası yorunca beni,
Zemberek misali kurunca beni,
Vefayla paylaşıp derdimi bilen.
Ayı kutsamadan nurunu aldım,
İmbikler taşıran yaşlarla doldum.
Gözünün deminde berhudar oldum.
Dedim ki bakışın gönlümü çelen.
Baharmış arkası her gelen güzün.
Şikayet etmedim olsa da hüzün.
Farkında olmalı çok ile azın.
Dünyalık bir seda geriye kalan.
Ömrümün yarısı geçse de kurak,
Bir resim çizdik ki nazardan ırak,
Seyrimiz herkese olmaz mı merak,
Olmaz mı içinde kendini bulan?
Önünde el pençe dizim çökerken,
Sevdamın ateşi yürek yakarken,
Titreyen şu gönlüm sana akarken,
Yeniden açmaz mı çiçeği solan?
Kul Fikret ölümün soğuktur yüzü,
Rabb'ine dua et azalsın hızı,
Bırakma sevdanın içinde sızı.
Dünya bir nefeslik, gerisi yalan.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
07 Eylül 2023 Saat 20.45
Side-Manavgat/Antalya
(
Titreyen Göl, Titreyen Gönül başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
9/9/2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
