Tadımlıkmış meğerse gençliğmiz
Bir sarhoşlukmuş renkli, ahenksiz
Bilinçsiz ergenmiş renklerimiz
Düşülen yol engebeli imiş.
Bilseydim gönül sevinci neden
Gittim sonunu hiç düşünmeden
Bilinmezmiş gençlik tükenmeden
Ak sakaldan ibret almaz imiş.
Şimdi bakınca solgun yüzüne
Kaşın düşüyor gözün üstüne
Ateş basıyor o an gönlüne
Gözlerinin feri söner imiş.
Hırçın akan sel gibi şahlanıp
Hür denize ulaşırım sanıp
Arkada onca tortu bırakıp
Geride köpüğü kalır imiş.
