Onlarý Konuþmayalým, Sanatýný Konuþalým Haydi Konuþalým

-Efendim sanattan pek konuþan yok mirim, herkes kendi fikrini söylerken sanatý içine katmadan konuþuyor, buda çok bayat ve tatsýz oluyor. Mesela Orhan Babanýn bir teselli ver eseri bence gerçek bir sanattýr.

Bir teselli ver bir teselli ver
Yarattýðýn mecnuna bir teselli ver

-Ya Rabbim beni aþkla yarattýn, aþkla gezen bir güzeli karþýma çýkarttýn, o beni görmüyor ne olur beni görmesi için bana yardým et. Sanatta ki sancýyý dýþa vurumu, ýkýnmanýn sýkýlmayla alakasý olduðunu elbette ki Orhan Babanýn, bizleri anlattýðý eserinde sanatsal bakýþ açýsýyla görebiliyoruz. Hayatta herkes âþýk olur ve bu aþkýna bir cevap alamaz ve Rabbine koþar, burada koþmanýn rüzgâra etkisini, o anlatýyýþýnýn bakýþ açýsýyla bakarken aþkla yanan insanýn sanatla müzikle anlatýlmasýnýn sancýlarýný, tuale atýlan her bir fýrça darbesi gibi darbeli vuruþun acýlarýný, hissede biliyoruz. Sanat budur hissetmek ve yansýtmak, hissettiðini resim ederek sözle sazla duygu ve hislerle anlatmaktýr.

-Haklýsýn Mirim, sanat hayatýmýzýn içinde olmayýnca olmuyor, yaþadýðýmýz anlarý fýrçalarla fýrça vurarak, renklendirmeden olmuyor. Örerek hissetmenin baðýmsýzlýðýyla tüm kalýplarý yýkarak ortaya bir eser çýkarmak, sanatýn özünde vardýr. Sanatçýnýn çabasýný emeðini ancak resim ettiði veya söylediði sözlerle, sazýyla has ifadeleriyle ifade ederken gönüllere etki eden akýmýyla sanattýr.

-Çok doðru söyledin Mirim hayatý sanatla yoðurmadan, ortaya güzel bir eser çýkmýyor Mesela Mona Liza’yý çizen Ressam Leonard da vinç, asýrlar sonra anlaþýlmýþ öldükten sonra deðeri anlaþýlmýþtýr, sanatýn bu açýsý da var ki buna bunu etiketleyen yapýþtýran yine biziz. Bizler sanatla iliþki kurmasýný bilmediðimiz gibi, algýlarýmýzda ki frekanslara sanata uymayýnca, ortaya cýzýrtýlý sesler çýkarak bu uyumu bozmaktadýr mirim.

-Bizlerin ruhsal durumunu irdeleyerek, resim, müzik, seramik, topraktan deðiþik figürle sanatsal çalýþmalarda bulunan insanlar, bizlerin elbette ruhsal durumunu gözetleyerek bakarak süzerek, yapmaktadýr. Bizde sürrealist akým olan gerçek akýlda üstünlüðü yani her türlü yýkýmla, sanat yapaný göremezsin, bizdeki sanat onarmaya bir merhem sürmeye derdi olanýn yanýnda olmaya, yöneliktir mirim.

-Yani mantýðýn dýþlamayla, sanatýn olmayacaðýný söylüyorsunuz deðil mi mirim?

-Aynen öyle mirim. Üstat Cemal Safi, nurlar içinde yatsýn ne güzel ifade etmiþ bu iþin zorluðunu sancýlarýný ve ýkýnmalarýný, ýkýnarak ne kadar zor olduðunu mýsralarýyla sanata dönüþtürerek anlatmýþ:

“Ona her gün güzel, her hava hoþtu,
Sevgisiz hayatýn manasý boþtu,
Gördüðü kýsraðýn peþinden koþtu,
Uslanmak bilmeyen bir deli taydý;
Ah þu þairliðim olmaz olaydý! ...”

Cemal Safi

-Ona göre hava hoþtu, yani sevdiðine göre, kimseyi görmez kendisiyle takýlan havasýyla gezerdi, oysa sevgisiz hayat sanatsýz aþk boþtu, her gördüðü kýsraðýn atýn, arzu ve hevesinin peþinden koþarken aþký ve beni hiç görmedi, Paris’te moda haftasý falan filan, ah uslanmayan deli bir taydý ben yaklaþtýkça kaçardý, beni üzgün halimle baþ baþa býrakýr dans moda, tatil peþinde koþan biriydi, oysa onu delilerce seven birisi vardý, bunu hiç görmezdi. Ah bunlarý görerek hissederek sancýlarýmýzýn sancýsýný yazan bu þairliðim o kadar zor ki, olmaz olaydý. Burada ki sancýnýn deformasyona uðramýþ parçalanarak uzay boþluðuna düþmüþ þairin sancýlarýný hissedebiliyorum. Zaten þairlik olmazsa nasýl bunlarý öðrenerek anlayabiliriz ki? Ýçimizdeki bizden olan þairin, ressamýn fýrça vuruþlarýyla damga vuran sözlerin ve fýrçanýn darbeleri olmazsa, kendimize gelemeyiz.

-Mirim benim ilaç saatim geldi, eve gitmeliyim sonra devam edelim.

-Bende fena sýkýþtým, prostat sancýlarým sarsýntýlarým var hemen eve koþmalýyým.

Mehmet Aluç