Mümin bilir ki hayatý kurana göre ayarlanmamýþsa her þey haraptýr. Hele öyle yýkýk ve haraptýr ki hayatlar baþkalarýna el açýp dilencilikten hiçbir zaman kurtulamazlar. Bilir ki Kuran kâinatý terk ettiðinde kâinat yýkýlýp gidecektir. Ýnsanlýk için en muazzam hayat kuran ile soluk alýnan hayattýr.

Mümin Allahýn huzurunda güçlü bir imana sahip her an onunla olmanýn huzur ile olmanýn þerefi onuru ile Allah’ýn gücünü gereði gibi takdir edebilen ve O’na yakýn olan müminler gibidir, Allah’ýn kendileri için yarattýðý her olayda tevekküllü davranýr ve her þeyde mutlaka hayýr olduðuna inanýrlar.

Tam olarak iman edemeyen, Allah’a gereði gibi teslim olamayan insanlarýn yaþadýklarý yýkým, üzüntü ve çaresizlik gibi duygular, müminlerde görülmez. Müminler Allah’ýn kendileri için yarattýðý kaderden razýdýrlar. Ve Kuran’da bildirilen:
(1)“… Belki, bir þey hoþunuza gitmez, ama Allah onda çok hayýr kýlar.” 
(Nisa Suresi, 19)
“… Olur ki hoþunuza gitmeyen bir þey, sizin için hayýrlýdýr ve olur ki, sevdiðiniz þey de sizin için bir þerdir. Allah bilir de siz bilmezsiniz.” 
(Bakara Suresi, 216)

Üzülme! Üzülebiliyorsan bir kalbin var demektir. Kalpsizler üzül(e)mezler ki. Ne mutlu sana ki, üzülebiliyorsun. Dokunan var demek ki kalbine. Ya dokunulmasaydý kalbine. Ya hüznün gönül topraðýný karmasýna izin verilmeseydi. Demek ki gözden çýkarýlmadýn. Demek ki sen hâlâ bir umut tarlasýsýn.(1)

Hakk’a yönelen alýnlarda nurdur iman ihlâs, her gecenin ardýnda açan yeni bir sabahtýr iman ve ihlâs mümin için. Hakikate yürünen yollarda Mümin Allah ile Resul ile beraberdir o nurlu kutlu yolda, yalnýz deðildir, yalnýz olmasý da mümkün deðildir. Bir yaðmur altýnda ýslanan tohumlarýn renk renk filizlerinde yaþamasý gibi imanýn nur nur kalbine damlamasý hayat bulmasýdýr bu yolda.

Gitsem diyorum, biraz ölsem kurtulsam bu hayatta diyen inançsýzlar gibi deðildir mümin, bu hayatta iman yolunda gitsem de Allah rýzasý Resulün rýzasý için þehit olsam da ölsem der ümit vardýr.
 Eskimiþ tahta iskelenin en ucundaki, en ucundaki kýrýlmaya yüz tutmuþ tahtanýn üstüne oturmuþ, denizdeki nereye gittiklerini bilmediði, bilmeyi de çok istemediði parlak renkli balýklara bakarken Allahýn büyüklüðünü düþünerek tefekküre dalar. Boþ gözlerle bakmaz bakar ve görür görülmesi gerekeni Allahýn izni ve yardýmý ile. Çaresizliðimde deðil çareyi sunan Rabbinin büyüklüðünde kereminde gözlerimden yaþlar boþalýr aþk ile þevk ile burcu burcu nur nur. Ölüm kokusunu içime çektiðimde korkmaz, hayallerin kapýlarýndan geri çevrilmeyeceðini bilmenin huzuru ile ölümü Allaha kavuþma Resule kavuþma bildiði için korkmaz muþtulu bir yolculuk bilir mümin. Ay saklandýðý yerden çýkýp da bulutlarýn karalara büründüðü vakit, içimdeki sýzý esmaya tecelli olduðu anda nazar eyler Rahman mümin kuluna

MEHMET ALUÇ

ANKARA-SÝNCAN

KAYNAK:

1. http://latahzenn.blogspot.com/p/anasayfa_10.html