Ecdat nefes
alsaydı vermezdi bir taşını
Uzaktan
ağlıyoruz eller var dualarda
Elbet
birgün sorulur saklama gözyaşını
Gönül denen
hanede diller var dualarda
Yarım
kalmış öykünün taşı sensin Ey Kudüs
Miracın ilk
noktası başı sensin Ey Kudüs
Müslümana
ilk kıble kalmak mıdır onurun
İstanbul
kadar kutsal bilirim kurtuluşun
Kalbim gibi
istila dünyayı saran nurun
Beni
günbegün sarsar hep böyle savruluşun
Çekeriz
cezasını biz birlik kalamadık
Kudüs’ün
etrafında bir duvar olamadık
Her taşının
altında ağlar hüzün kuşları
Çoluk çocuk
ölürler vicdanın kıyısında
Ne desem
kâfi gelmez on üç on dört yaşları
Gözlerini
açarlar Yusuf’un kuyusunda
Mahzunken
bu duruşun bize haramdır gülmek
Yakışmaz
musibette Müslümana eğilmek
Uyansın
Salahaddin yanar Mescid-i Aksa
Koşalım
arkasından bu dava Hak davası
Gözyaşı
çeşmesinden tutuşup bizi yaksa
Belki
kalpten yanmakta kurtuluşun devası
Otuz iki
keredir yıkıldın inşa oldun
Bugünlere
geldik de yine ayakta kaldın
Tül gibi
üstündesin kalbimin yarısının
Özgürlüğün
ne gündür bekleriz aziz şehir
Şu melun
İsrail’in başının ağrısısın
Senin
gülmediğin gün bizlere olur zehir
Tarihi
ilmek ilmek yeryüzüne kazdın sen
İlk
mescidin şanıyla gönüllere sızdın sen
Adını andığımda
yüreğim kanatlanır
Aczimizi
bağışla gücüm dua Ey Kudüs
Süleyman
mescidinden dilim seranatlanır
Kanlanmış
elbisende acım dua Ey kudüs
Uyan
Müslüman kardeş bir duada kal madem
Şahittir
yaratanım davasında kul Âdem
Âdem
Efiloğlu