Hayatta hep kendini sığındırabileceğin bir yer ararsın. İsanlar tarafından dışlanmamayı, onların gözünde konumunun iyi olmasını ve onların o mükemmel yürüyüşlerine sen de ayak uydurmayı istersin.
Çevrendeki insanlar buna izin vermediklerinde kahredersin. Kendine kahredersin. Çünkü; aslında varlık bulduğun bu hayatta varlığının olmadığını hissedersin. Başrolleri hep başkalarının oynadığını düşünürsün ki o insanların bazılarının amacının sadece gösteriş olduğunu ve diğerlerinin; yani asıl başrolü oynayanların kendi içlerindeki başrolü oynadıklarını bilmezsin. İsyan edersin kendine, figüranı oynayanların içlerinde istemeden hissettikleri varlıksızlığın isyanı gibi.
Sonra dünyayı umursamazsın. Kendinle beraber kaldığında öyle bir an gelirki; o an silahlarını kuşanırsın ve artık güçlü hissedersin, kendini yenebileceğinin farkına varabildiğin için. Sonra yıkarsın tüm tabuları ve onları istediğin gibi dizersin artık. Kibirlenmezsin asla şimdi başrolü oynadığında. Çünkü; kibirlenirsen sahte başrolü oynayacağının gerçekliğini bilirsin.
Ve artık yürürsün sağlam adımlarla başın dik, içindeki eskiden erişilmez olarak gördüğün ve onun sadece diğer insanlar tarafından oluşturulabileceğini sandığın gerçek kendine doğru..



22.02.2010 ankara

onrkntarci
( Ve Artık Yürürsün Başın Dik başlıklı yazı OnurKantarci tarafından 29.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu