Online Üye
Online Ziyaretçi
Karanlık bir kuyuda
Sen varsın orda
Yalnız ve çaresiz
Tıkılmış ve sessiz
Düşünceler içine çekmiş
Kuyunun en dibine inmiş
Ne biri duymuş nede işitmiş
Tırmanmış çıkmış gücü bitmiş
Yere inmiş yenilmiş hissetmiş
Tekrar tekrar denemiş
Asla pes etmemis
Gün doğdu kuyu coştu
Etraf suyla doldu
Yüzerek yaşamayı öğrendi
Kuyuda kalmak artık zevkliydi
Meğer ne çekmişim dedi
Dertli ve kederliymisim
Anladım ki keder
İnsanı adam eder
Çektiğin bunca sıkıntıyı
Hiçe sayarsam eğer
Nerde kalır bana verilen değer
Varmı dünyada çekmeyen
Terbiye olur her gelen
Kimi çocuğu kimi eşinden
Kimi gün geçtikçe
Gözler önünde eriyen sevdiğinden
Sıkıntı cekmezse mahluk
Arar bulur mu halık
Sevdiğini davet eder
Gel ben burdayım der
Gidersen ona eğer
Bulursan güzel bir rehber
Ahiretene giden yolda
Sanada yoldaşlık eder
İki dünyada karlı olmaksa muradın
Buradayken neye çalıştın
Yaşıyoruz hayatı sanki bir sahne
Oynuyoruz yaşıyoruz ama sahte
İnsanlar uykuda görüyorlar rüya
Er geç uyanacagiz elbet
Kalkda Rabbini ara
Geldikse bu hayata
Bir amaç bir gaye var baksana
Sarsıl ve kendine gel şimdi
Nerdeyim kimim düşün haydi
Dirilmeden tekrar mezardan
Feryat koparıp demeden amann
Pişman olup kahrolmadan
Şimdi kalk erkenden uyan