Bir gemi yanaştı mavi kubbeli limana,
Tüm ihtişamıyla,
Gözlerden ırak, gönüllerden uzak.
Bir gemi yanaştı mavi kubbeli limana.
Açık gökler altında terk edilmiş,
Koyu gri bulutlar arasında,
Gözyaşlarını gizlemiş.
Açan çiçeklerle gülümsemiş.
Kim bilir kaç fırtınadan geçmiş,
Kin, öfke, nefret arasında öldüğünü hissetmiş.
Sakin, durgun ruhu kaç kırgınlıkları ezip geçmiş.
Sıkılmış sonunda kendini sıkışmış hissetmiş.
Köhne ruhu bir yere gidememiş,
Kendini oraya demirlemiş.
Düşünmüş düşünmüş,
En sonunda bir karar vermiş.
Ne olursa olsun gidecekmiş,
Homurdanmış, homurdanmış,
Sesini duyan olmamış,
Bir de bakmış ki sadece kişi kendine yardım edebilir miş.
O vakit nefes aldığını hissetmiş
Korkularından arınmış, hürleşmiş,
Gönül bahçesi çiçek açmış.
Kaptan olmuş, dümene geçmiş.
Mavi kubbeli limanına selam vermiş
Elveda demiş
Elveda
ve
Bir MERHABA yeni hayata ve başlangıçlara.
(
Mavi Kubbeli Liman başlıklı yazı
nurcan-aslansoy tarafından
21.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
