Hayallerim hüzne döndü, ne yaz kaldı ne nevbahar
Hayat denen yolculukta, bu kalp yorgun, gönül bîzâr
Geçti yıllar ard ardına, akşam oldu kalktı pazar
Yıkık viran şu kalbimde, bir fidandan, kaldı gonca
Yaşadığım şu alemde, bana derdi saldı onca
Aldanmıştım tatlı tatlı, tebessümlü o sözlere
Geçip giden zaman gibi, şekil alan o yüzlere
Dönüp dönüp baktığımda, ilk gördüğüm o gözlere
Bir bakışta aşık oldum, mâhî nur'u sandım anca
Yaşadığım şu âlemde, bana derdi saldı onca
Şendi gönlüm beraberken, huzur dolu günler vardı
Yaşadığım hazan bile, onun ile hep bahardı
Uçup gitti ansızın o, bağım bahçem hep sarardı
Keder doldu üzerime, yük yükledi hem de tonca
Yaşadığım şu âlemde, bana derdi saldı onca
Alev alev yanıyorken, ahu zarda koptu figan
Gönül gönül gezerdim ben, duraklayıp kaldım bir an
Dâr-ûl bekâ bahçesinde, tûrab oldu bana yorgan
Azametli bir sevdanın, çilesini çektim bunca
Yaşadığım şu âlemde, bana derdi saldı onca
Bilirmişim kaç sevdaya, gönül koymuş üzmüş felek
Mutluluğa dilemedim, ondan özge hiç bir dilek
Viran olan harabeme, koymadım ki hiç bir melek
Ne gül kaldı, ne gülistan, bitmez oldu artık yonca
Yaşadığım şu âlemde, bana derdi saldı onca
Sessiz sessiz doldu bakın, ahaliyle meskûn mahal
Harab etti beni, kim mi ? Mâhî yüzlü Atsız Nîhal
Esir etti sanki birden, onun yüzünde kî bîhal
Eser esmez bâd-ı sabâ kokusunda gül salınca
Yaşadığım şu alemde, bana derdi saldı onca
Gitti; benden önce ulak, hoş yerinde er visale
Öyle hoşnut olmuştu kî, hurilerle haşr misale
Sanki İrem bağlarında, Kösem Sultan ol timsale
Bînevâ'yı unutmuştu, ömre bedel aşk bulunca
Yaşadığım şu alemde, bana derdi saldı onca
Hasan karabay
''Bînevâ"
Acıgöl Nevşehir
03.02.2021
Nevbahar. : ilkbahar
Bîzar. : sıkılmış