Online Üye
Online Ziyaretçi
Bu akşam dünyaya çektim perdeyi
Senin nurun bana, doÄŸana kadar
Bir garip hissettim bugün serdayı
Güneş ışığını sağana kadar
Hüzünle doludur ağlar Asuman
Gözlerime yaşı değene kadar
Tane tane akar içime her an
Kirpikten süzülüp yağana kadar
Rahmet deryasından düşünce damla
Kırıldı karanlık bugüne kadar
Gelir ıtri koku esen o sam’la
Arz-ı rayihaya boğana kadar
KudurmuÅŸ zulmet yoÄŸun esaret
Hasretle beklenen çağına kadar
Semadan ansızın gelen işaret
İndi cebeli nur, dağına kadar
Bir ışık parlar; nur, kaplar evranı
An be an eriyen, tuÄŸyana kadar
Cehalet sönerek islam devranı
Sürecek; küfürü boğana kadar
Hasan karabay
Bînevâ
2012