Her Şeyi Göze Almış Şiir

HER ŞEYİ GÖZE ALMIŞ ŞİİR

 

Sabıkalı gülüşlerimle kavga ettim az önce

Her şeyi göze aldım

Unutmanın arifesinde cendereler kurdum yüreğimde…

 

Hatırlar mısın

Ben gözlerimi kapadığımda sokağımdan geçerdin

Kokun yayılırdı dört bir yana

Ökçelerinin altında ağlardı Arnavut kaldırımı

Nefessiz kalakalır

İçimdeki cennetimden uyanırdım…

 

Hangi burcun kapısını çalsam

Sevip sevmediği ilgilendiriyordu beni

Sadece sevmek tamamlardı hikâyemi

Aşk yasağı konmuş bütün cümleleri pas geçerdim bu yüzden

Bu yüzden sevmiyordum sevmeyenleri

Ama kandıran şarkıların tınısı kulaklarımda yansırken

Öylesine durur

Zamanın kulağını bükerdim…

 

Yüreğimİ üşütürdü  sevenlerin gözyaşları

Arada gülebilen çığlıklarımı nadasa bırakırdım

Karanlık örterdi kusurlarımı

Tam unutmaya karar vermişken

Yeniden hatırlarım diye korkardım

Ve yeniden vazgeçilmeye vurulurdum…

 

İnsan parça parça öğreniyor yaşamayı

Her şeyi göze almışken bile

Göze alamıyor ağlatılmayı…

 

Âdem Efiloğlu

( Her Şeyi Göze Almış Şiir başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 2.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu