Senden sonra hiç iyi olamadım.
Seni özlemenin bile hasreti sardı her yanımı.
Kendi gölgem bile uzaklaşmışken benden
Hayalin her an yanımda...
Birlikte gittiğimiz parklar, sinemalar, kafeler,
El ele dolaştığımız uzun caddeler vardı ya hani.
Hiç bıkmadan, sabahlara kadar konuştuğumuz telefon görüşmeleri birde...
Sesin, nefesin, şifresiydi ömrümün sanki.
Sonra gittin işte..
Kilitli kaldım bıraktığın yerde.

Dedim ya sen den sonra hiç iyi olamadım.
Doktor doktor geziyorum şimdilerde.
Bilirsin sadece sana açmıştım yüreğimi.
Ama şimdi amansız hastalıklar dayandı kapıma.

Hatırlıyor musun?
Sahilde otururken uzaklara bakıp,
ne güzel bir manzara demiştin.
öyle dalmıştım ki güzelliğine;
Bakışlarımı üzerinden çekemeden,
evet çok güzel demiştim.
Öyle bir gülümseme bırakmıştın ki yüzün de,
halen çakılı o tablo gözlerimde.

İşte o gözlerde başladı ilk rahatsızlık.
Herşey, heryer siyahtı nedense.
Renkleri çalınmış boz bulanık hayatımda,
Bir tek resmin vardı elimde rengarenk..

Bir gün seni aradığımda,
şarkı söyleyerek açmıştın telefonu.
Büyülenmiş gibi kalakalmıştım o anda
Ve halen çınlamakta o melodi kulaklarımda.
Evet senden sonra işitme kaybı da başladı.
Duymaz mı oldum sesinden başkasını,
Yoksa her duyduğum ses
senin sesinmiydi ayırt edemedim hiç.

Bazen öyle tatlı konuşurdun ki...
Tane tane akardı içime sözlerin.
Saatlerce konuşsan bıkmadan dinlerdim.
Dilim de dönmez oldu sen susunca..
Hoş, konuşsam da kime ne söyleyebilecektimki.
Bir tek sen anlardın çünkü diyebileceklerimi,
Bir tek sen anlardın lal olmuş kelimelerimi

Ayaklarım da yürümez oldu sana varmayan yollara
Ne zaman yürümeye yeltensem sendeliyorum sürekli.
Ellerim zaten reddediyor başka elleri..
Sadece tutmak istiyor senin ellerini.
Ama en önemlisi de kalbim.
Atmak dan sıkılmış ve yorulmuş sanki.
Küçük bir ümide bağlı çarpıyor sadece ..
Umutla beklemekte, belki gelirsin diye.

Tahlil sonuçlarım da çıkmış bugün..
Kanımın sen değerleri çok düşükmüş.
Sevgisiz besleniyormuşum.
Çok eksilmişsin hayatımdan.
Öldürecekmiş beni sen yetmezliği..
Öyle dedi doktorlar.
Çok kızdım onlara , yaşıyor sandılar beni..
Bilmiyorlar mıydı nefesim sendin, ömrüm sen.
Soluğum kesilmiş, hayatım tükenmişti sen gidince.
Hal böyleyken...
Hani diyorum, gelsen de tamamlasan beni seninle...
gelsen de tamamlansam seninle..
( Sen Yetmezliği başlıklı yazı Erkan Karanfil tarafından 17.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu