Yine yalnızım,kötürüm sessizliğin
Küf kokan duvarlarında
Başımı alıp gitmelerim avare
Avare bir yakut kırmızısında
Kangren gidişlerinin içimi saran
Yıllardır sana hiç anlatamadığım yası
Hoyrat harflerin çarpık alfabesiyle
Adını yazıyorum deli bir gece yarısı
Göğsüne gömüyorum şafaklarını şehrin
Umut umut bakıyor yıldızlarımdan
Hasretime yapışan o füsuni gözlerin
Kim bilir kaç heceydi
Ayrılırken ettiğin veda sözlerin
Issız karanlıklara sürmeler çekip
Gelip gözbebeklerime oturuyorsun
Görüş günü olmayan tecridimde,bana
kelebeklerin dansını özletiyorsun
Daralıyor nefesim
Odamda dört dönüyorum
Saatleri iple çekiyorum ki
Saatler beni ipe çekiyor
Duvar dibinde bir papatya direnişte
Yaşama tutunuyor alelacele
O da,güneşe hasret büyüyor hapishanemde
Sigaradan vazgeçtim sevgilim
Gülümsemeni getir bu gelişinde
Yağmala beni,yok et sevda
Yakut kırmızısı ağıtların düğününde
Bitmeli bu hüzünlü bekleyişin
Alnıma öperek bıraktığı veda
Yasemin Göksel
Edirne
(
Yakut Kırmızı başlıklı yazı
YaseminGÖKSEL tarafından
10.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
