Madımak Anısına...
NE HALDAYIM
YANAN SİVAS,BERLİN DUVARI UTANCIYIM.
Ay kanlıbahar
Güneş karanlık
Gündüzler yılan derisi
Geceler it yalnızlığı
Ozan feryadı
Yakılmış SİVAS
Tutuşan zaman
Gaddar,Bolu beyi
Dağda Köroğlu
Baş kaldıran Bedrettin
Gül atan korkak Ali Baba
Taşlayan halk gafleti
Bilir misin ne haldayım
cahilin zalım feleği,
yolundan dönmeyen Pir Sultan Abdal'ım.
Nasıl rüsva olmuş namuslu eller
Bin yıllık hasretin gözleri
Goncası tutam saçlarım
Devleşen cahillik
Çatılara düşen geçim dikeni
Demir parmaklıkta fiyakalı kalemler
Cilet gibi hırsızlar
Yağmurda kan
Toprakta bozgun
Havada yanık şair kokusu
Kentleri saran demir insan
Metal,nalet, soğuk
Bilir misin ne haldayım
kesik baş, Hallac-ı Mansur külüyüm.
Ranzada beklemedeyim düşmanı
Pusudayım
soğuk katil 2 Temmuzu,
İnme geldi kalbime
Mapusluk şiirlerim oldu yavan,
Tuz eridi sevinçlerde
Çekildi suları umudun
Büzüştü hakikat
Sustu Tanrılar
Dallar kanlı mevsim,meydanlar,Ankara
Bilir misin ne haldayım
alev külçesi Uğur Mumcu arabasıyım.
Cigaram kurudu kabuslarımda
Canlara kıyıldı çırıl çıplak
Alevler, kor ateş kızılca
Sular sustu MADIMAKTA
Kıtlık, yobazlığın bolluğu
Prangalar hayellerimde
Kasığında bir kuyu yaşamın
Dem tutar hayırsız insandan, gaddardan,
Ayartılan vicdan
Nasıl çıkmış su yüzüne pespaye,
Halden anlamaz
Dert bilmez soylular
Nereye gider bu köhnelik
Kör düğüm
Çorak şu dağlar, ovalar,
Bilir misin ne haldayım
Yangın çukuru
can veren Hasret'in türküleriyim.
Bugün yetim günü
öksüz
cehennemin öbür adı
Kerbela, vahşetin imanı
Duman altı,ateş hattı
Sönmeyen SİVAS utancıyım bugün..
Uykularım haram, altı uçurum
Bunca fukaralıktan,karanlıktan
Gölgesi köhne memeli insandan
Bilir misin ne haldayım
Berlin Duvarı utancıyım,
Dağ arkası gömülü yıldız
Hala yanan otuz üç canın etiyim
Hala yanan otuz üç canın yanık etiyiz.
Zeynep Mengü YILDIZ
"BEN TAYEÇE" den.
