Online Üye
Online Ziyaretçi
SEN BANA KÜSME
Tutuştu geceler hasretinin yanardağında,
Nemrut yandı,
Ağrı yandı,
Cudi yandı,
Ben yandım
Belki de duymadın
Sen bana küsme…
Kapattığında kapıları ardından
Ez cümle ağlıyor şiirler
Sızılı bir mevsimi içiyoruz durmadan
Şehirler ağlıyor
Titriyor dudaklarım
Ne olur
Sen bana küsme…
Ölgünleşmiş mısraların içinden
Saraylar kuruyorum
Yüreğimin yettiği yerlere
Şimdi sorma neresi diye
Gecenin içinden geçip karanlığı içtim
Âşık oluyorum yeniden İstanbul’a
Ve belki de yeniden düşerim yolarına
Sen bana küsme…
Dünya bile aşkla dönerken
Aşk ı istemeyen kendine zulmeder diyor bir derviş
Duygularımdan inşa ediyorum usul usul aşkını
Nasıl olsa zarar vermezmiş insana
Hüzün yokuşu sözcükler uçuruyor yüreğim
Her sözcük senin adında
Ne olur zaman tanı biraz bana
Sen bana küsme…
Tutuştu geceler aşkının yanardağında,
Ben yandım
Belki de duymadın
Her ihtimal tazelenir yüreğimde
Yeter ki
Sen bana küsme…
Adem Efiloğlu